Eşimle hiç ilişkiye girmedik, boşanmak istiyor

Eşim ilk günlerde anlayışlıydı ama sonraları iş çığırından çıktı. Her şeyi annesine anlatması ortalığı karıştırdı.
Eşim gitgide gözümden düşüyor; çünkü hep annesinin sözünü dinliyor, durmadan ondan akıl alıyor.
Annesinin olumlu bir çözüm getiremeyeceğini zaten biliyordum. En sonunda eşim benden boşanmaya karar verdi. Çünkü annesi öyle istemişti!
Bense hem ayrılmak istiyorum, hem istemiyorum çünkü ailem ayrılırsam mahvolacaklarını söylüyor.
Eşim bana yaşattıklarından ötürü gittikçe gözümde puan kaybetti. Annem ise bu duruma çok üzülüyor ve üzüntüsü yüzünden hastanelik oldu. Tüm bunların sorumlusunun ben olduğumu söylüyor. Bu yüzden psikolojim bozuldu.
Sonunda sinir krizleri geçirdim, günlerdir bir şey yiyemiyor, içemiyor hatta uyuyamıyorum. Herkes bana sırt çevirdi, herkes beni suçluyor. Belki eşimle severek evlenmedim, ama güvenerek evlendim. Fakat şimdi güvenimi tamamen kaybetmiş durumdayım.
Onunla ilk başta kendimi hazır hissetmediğim için beraber olmak istememiştim, şimdi ise hiç beraber olmak istemiyorum.
Rumuz: Çaresiz gelin

Ailenin seçtiği biriyle sevmeden evlendiğin ortada, kızım. Bu yüzden de, ona yaklaşamamışsın. Elbette evlilikte cinsel beraberlik çok önemli. Ancak bu asla zorlamayla olmamalı. Yine de eşine karşı gerçekten yakınlık duysaydın, bir şekilde ona yaklaşabilirdin. Ama o sana karşı anlayış göstereceğine, seni suçlayarak, annesiyle bu çok özel durumu paylaşarak, tepki göstererek seni tümüyle kendisinden uzaklaştırmış.
Aslında bir kadın doğum uzmanı ve bir psikologun yardımıyla bu durumu çözebilirdiniz. Sanırım sen ilişkiye yanaşmamış, denemek bile istememişsin. Burada eşini sevmemiş olmanın etkisi çok fazla.
Ailenin seni suçlamak yerine, böyle zorlama evliliklerin bu tür sonuçlar verebileceğini görmeleri ve ders almaları gerekir. Kendini suçlayıp, harap edeceğine, bir an önce boşanman en doğrusu.

Erkek arkadaşım bekaretimi bozmasını viski içerek kutladı

Sevgili Güzin Hanım, “Bakire olduğuma inanmadığı için beraber olmak istiyor” başlıklı mektuba yanıt vermek istedim.
Burada sözü geçen genç adamın bu tavrına hiç şaşırmadım. Çünkü karşılaştığım erkeklerin yüzde 99’u bu kafa yapısına sahip.
Erkek arkadaşımın tecavüzüne uğradığımda bekaret kanı gelince viski içerek kutlama yapmıştı. Bense çılgınlar gibi ağlıyordum.
Ondan önceki erkek arkadaşım da bakire olmadığımı düşünerek birlikte olmak istemişti, ben karşı çıkınca çok şaşırmıştı. Üstelik buna hiç önem vermediğini söylemişti. Ama ben önem veriyorum. Önemli olan da bu değil mi?.. Buna rağmen bu olaydan çok sonra yaşamak zorunda kaldığım cinsel ilişkide ise bakire olmadığım halde bakire zannedildim. Bu nasıl bir yaman çelişkidir.
Rumuz: Erkekler ve çelişkileri
Sevgili kızım bu anlattıkların o kadar gerçek ki, genç kızlarımızın sıklıkla karşılaştıkları bu tür olayların ciddi birer örneği olarak ele alınmalı.
Erkeklerin beklentileri ve bu tür beklentileri açısından yaşadıkları çelişkiye sık sık yer vermişimdir.
Her zaman söylerim, erkekler bekareti bir kızın ellenmemiş olduğunun kanıtı olarak görmemeliler; çünkü çok yanılabilirler.