Elbise için evi terk etti

Ben onu her şeyiyle kabul ettim, çünkü inandım ona. Benimle evlenebilmek için çok çaba gösterdi, sonunda “evet” dedim.
Aileme yalan söyledim onunla evlenebilmek için. O da benim için oturduğu yeri ve işini bırakıp benim oturduğum yere geldi.
Ama şimdi buraya alışamadığı için sürekli kavga ediyoruz.
“Tamam, senin daha önce oturduğun yere dönelim” dedim. Onu da istemiyor. Ailesinin yakınlarında bir yere taşınmak istiyor.
“Orta yeri bulalım” diyorum, çünkü ben de ailemden çok uzak olmak istemiyorum.
Bir aydır ayrıyız. Çünkü giymemi istemediği bir elbiseyi giydim. “Giyersen giderim” demişti, giydim ve annesine gitti...
Çok sorumsuz biri, zora gelemiyor.
Annesiyle konuştum. O da ne yapacağını bilmiyor. Bana “Hiçbir zaman mutlu edemedik bu çocuğu” diyor.
Kavga edip sonra barıştığımızda ağlayıp “Seni gerçekten seviyorum” diyor. Diğer yandan beni hep üzüyor, ağlatıyor.
Yani seviyor mu, sevmiyor mu artık bilmiyorum.
Risk alıp, çok sevdiğim işimi ve ailemi bırakıp onun istediği yere mi gideyim, yoksa ayrılayım mı? Sizce ne yapmalıyım?
Rumuz: Karakız

Evlenmeden önce senin için her türlü fedakârlığı yapmaya hazırmış ama sonra değişmiş demek ki.
Annesinin bile “Biz bu çocuğu mutlu edemedik” demesinden de anlaşıldığı gibi, bu genç adam ne istediğini bilmeyen, sorunlu biri.
Bu kadar genç yaşta başından iki evlilik geçmiş olması da bunu göstermiyor mu? “Onun için fedakârlık ettim” diyorsun ama belli ki o bahane aramış senden uzaklaşmak için. Hâlâ en ufak bir sorunda anne evine dönmesi de bunu gösteriyor.
İyi bir eş ve baba olması mümkün değil bana kalırsa...