Özel İletişim Vergisi'nin gider yazılamayacağı

Söz konusu verginin ihdas edildiği 4481 sayılı Kanunun 10’uncu maddesinde söz konusu verginin gider yazılamayacağı hükme bağlanmıştı. Söz konusu vergi geçici olarak düşünülmekle birlikte uygulama süresi önce 4605 sayılı Kanun ile 31.12.2002 tarihine kadar sonra da 4783 sayılı Kanun ile 31.12.2003 tarihine kadar uzatılmış ve en son olarak da 5035 sayılı Kanun ile Gider Vergileri Kanununda yapılan düzenleme ile sürekli hale getirilmiştir.

31/07/2004 tarihli ve 25539 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 5228 sayılı “Bazı Kanunlarda ve 178 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun”un 38 inci maddesi ile 13/07/1956 tarihli ve 6802 sayılı Gider Vergileri Kanununun “Özel iletişim vergisi” başlıklı 39 uncu maddesi yeniden düzenlenmiştir. 5228 sayılı Kanunla değişik 6802 sayılı Kanunun “Özel iletişim vergisi” başlıklı 39 uncu maddesinin birinci fıkrasında; Telekomünikasyon Kurumuyla görev veya imtiyaz sözleşmesi imzalamak veya bu Kurumdan ruhsat veya genel izin almak suretiyle telekomünikasyon altyapısı kurup işleten veya telekomünikasyon hizmeti sunan işletmecilerin Kanun maddesinde belirtilen hizmetlerinin özel iletişim vergisine tabi olduğu, bu kişilerin özel iletişim vergisinin mükellefi olduğu, verginin matrahının katma değer vergisi matrahını oluşturan unsurlardan teşekkül edeceği ve katma değer vergisi matrahına dahil edilmeyeceği ve düzenlenecek faturalarda özel iletişim vergisinin ayrıca gösterileceği ve söz konusu verginin gelir ve kurumlar vergisi uygulamasında gider kaydedilemez ve hiçbir vergiden mahsup edilemeyeceği hükme bağlanmıştır.

1999 yılından 2005 yılına kadar ki süreçte tartışılmayan husus son dönemde oldukça revaç bulmuştur. Çeşitli özelgelerde, 4481 sayılı Kanun hükmü ile şu anki hüküm arasında fark olmamasına rağmen, bu verginin sadece mükellefleri tarafından gider yazılamayacağı ancak verginin mükellefi olmayanlar tarafından gider yazılabileceği belirtilmiştir. Bakanlık, 14.10.2005 tarihinde yayımladığı 19 Nolu Kurumlar Vergisi Sirküleri ile görüşünü açıklamıştır. Söz konusu sirkülerde yapılan açıklamalara aşağıda değinilmiştir.

Söz konusu sirkülere göre;

-Telekomünikasyon Kurumuyla görev veya imtiyaz sözleşmesi imzalamak veya bu Kurumdan ruhsat veya genel izin almak suretiyle telekomünikasyon altyapısı kurup işleten veya telekomünikasyon hizmeti sunan ve özel iletişim vergisinin mükellefi olan işletmecilerinin fatura üzerinde gösterip tahsil ettikleri ve beyan ederek ödedikleri özel iletişim vergileri ile bu hizmetlerle ilgili olarak kendi adlarına düzenlenen faturalarda yer alan özel iletişim vergilerini, önceki bölümde yer alan madde hükmü uyarınca, gelir veya kurumlar vergisi uygulamasında matrahın tespitinde gider olarak dikkate almaları mümkün bulunmamaktadır.

-Özel iletişim vergisinin mükellefi olmayan gelir veya kurumlar vergisi mükellefleri, adlarına düzenlenen faturalarda yer alan özel iletişim vergisini, Kanunun “Bu vergi,... gelir ve kurumlar vergisi uygulamasında gider kaydedilemez ve hiçbir vergiden mahsup edilmez.” hükmü gereğince vergi matrahlarının tespitinde gider olarak dikkate alamayacakları gibi; hesaplanan gelir veya kurumlar vergisinden mahsup etmeleri de mümkün değildir.

-4 Nolu Gider Vergileri Sirkülerinin 3’üncü bölümünde de açıklandığı üzere, özel iletişim vergisi tek aşamada ve bir defaya mahsus alınan vergi olup bu verginin mükellefi olanlar Kanun maddesinde belirtilen hizmet teslimleri için düzenleyecekleri faturalarda hesaplanan özel iletişim vergisine yer verecekler; özel iletişim vergisi mükellefleri arasında gerçekleşecek hizmet satışlarında, bu vergiyi ödeyerek hizmeti satın alan mükellefler, söz konusu hizmete ilişkin düzenleyecekleri faturalarda önceden ödemiş oldukları özel iletişim vergisini Katma Değer Vergisi Kanununun 29, 30, 32 ve 34 üncü maddelerinde belirtilen hükümler çerçevesinde indirim konusu yapabileceklerdir.

Anlaşılacağı üzere, Bakanlık söz konusu özel iletişim vergisinin hiçbir şekilde gider yazılamayacağı görüşündedir.