VATAN elden giderken, Çeşme'nin de nasıl cepheye koşacağını, hem hayretle, hem de ibretle izledim. Edirne'den Ardahan'a, Seferihisar'dan Afyon'a vatanım yollara dökülürken, ülkenin en batı ucu susacak mıydı? Yağan şiddetli yağmur aralarında, sokaklara, insanların yüzlerine, çarşı pazar alışverişlerine baktıkça, hiçbir ipucu bile görememiştim.Ama, geçtiğimiz çarşamba günü, belediye anonslarını ve sevgili kardeşim Ekrem Oran’ın cep mesajlarını duyan binlerce kişi, sokak aralarından, köy yollarından ellerinde bayraklarla çarşı başına akıp gelip, düzgün ama coşkulu sıralar halinde sıralanmaya başlayınca gözlerime inanamadım. Gök gürültüsü gibi haykırıp meydana doğru akmaya başladılar.. Gide gide büyüdüler, koşa koşa geldiler, kadın, erkek, yaşlısı genci, partisizi, partilisi, laiki, dindarı, sağcısı, solcusu, Türk Bayrağı'nın altında, "Kahrolsun Amerika, kahrolsun PKK!.." kükremesi içinde, taa Sakız'dan duyulacak bir şahlanış gerçekleştirdiler.
KIBRIS MİTİNGİKendimi 1965'lerde İstanbul'daki Kıbrıs mitinglerinde sandım.. O mitinglerde, Beyazıt'tan Taksim'e öğrenci lideri olarak 100 bin kişiyi yürütürdük.. Bir yanımda, eski Milli Birlik Komitesi üyesi rahmetli Mucip Ataklı Paşa, öbür yanımda rahmetli Yüzbaşı Muzaffer Özdağ yürürdü. Bu kez yanımda, Çeşmeli dostlarım Hüseyin Gören ile Ömer Tütüncüoğlu vardı. Yaşım 60'tı, ama sanki 20 yaşında, Kıbrıs yollarındaydım. Bu kez, bizim grubun önündeki Paşa Hüseyin önderliğinde yürüyorduk..Binler akıp geldi, Çeşme meydanında toplandı. Okullar, öğrenciler, köylüler, esnaflar, kadınlar, genç kızlar, herkes omuz omuza idiler.. Aybars Yıldırım kardeşimizin kürsü yönetiminde saygı duruşu ve İstiklal Marşı'ndan sonra, Çeşme Belediye Başkanı kahramanca bir konuşma yaptı, "Bu hainlere, bu vatanı mezar yapacağız" dedi. Millet ağlayarak alkışladı. Sonra, vefakar ve fedakar kardeşim Osman Kabasakal'ın önderliğinde, sahildeki Askerlik Şubesi'ne akan halk, titreten sloganlar eşliğinde askere yazılmaya koştu.
MİLLET BİRLEŞTİPKK'nın 20 yıl önce Eruh ve Şemdinli baskınından sonra, Çeşme'de bu belaya karşı ilk konferansı, Nuri Ertan’ın çağrısı üzerine sahilde Körfez Restoranda, yüzlerce kişiye karşı yapmıştım. Çeşmelileri tehlike konusunda ilk ben uyardım, toplantıyı Milletvekili Metin Öney yönetmişti. O gün halk beni bağrına basmış, ilk kez tanıştığım Rumeli Pastanesi'nden Hüseyin Mersin gönlünden koptuğu bir sakız reçelini mahcup bir şekilde cebime koymuştu. Ne benim naçizane emeğim, ne de şehitlerimizin mübarek kanı boşa gitmemiştir, Çeşmeliler, tüm diğer Anadolu beldeleri gibi, artık düşman karşısında birleşmiştir. Tüm Ege illerinde aynı manzara gerçekleşti.Artık millet cephede buluştu.. Sağ, sol yok.. Alevi, sünni yok.. Laik, dindar yok.. Kürt, Türk yok.. Tüm Anadolu, kahraman Karadeniz'den şanlı Akdeniz'e, efeler efesi Ege'den yiğit Doğu'ya kadar, hepimiz, Emperyalistlere ve bölücü-kedici hainlere karşı, "tek yumruktur" bundan böyle.. Bu duygularla, halkımın yarınki "Cumhuriyet Bayramı"nı kutluyorum..
ŞEHİTLER ÖLMEZ!yeniden kükrediyer gök deryaelde bayrakkorkma sönmez!yeniden gazipaşayeniden kuvayı milliyeyeniden ayyıldızvatan bölünmez!tarih dirildihalkım ayaklandımeydanlar taştışehitler ölmez!anamın ak sütüevladımın kanıgazimin gözyaşımillet bitmez!bu şanlı orduşehitler ordusupeygamber kılıncımehmetçik tükenmez!davran oğlum, bacımmilli mücadelen başladıya istiklal, ya ölüm!..allahü ekber, allahü ekber!..
Yaşar AKSOY (24.10.2007-Çeşme)
