Güncelleme Tarihi:
Her ÅŸey 1959 yılında baÅŸladı. Richard Feynman adlı bir fizikçi ortalama bir kitabın bir sayfasını, normalin 25.000'de biri büyüklüğünde yazabilecek ilk kiÅŸiye verilmek üzere 1000 dolarlık bir ödül koymuÅŸtu. Uzun süre boyunca bu konuda baÅŸarılı olabilen çıkmadı. Her ne kadar 1985 yılında Stanford Ãœniversitesi büyük bir aÅŸama kaydettiyse de, ödülü 1990 yılında IBM kazandı.    Â
Aradan 19 yıl geçtikten sonra Stanford Ãœniversitesi sonunda IBM'den intikamını almayı baÅŸardı, Stanford Ãœniversitesi öğrencileri sadece 0,3 nanometre büyüklüğünde harflerle yazmayı baÅŸardılar.Â
Yazılan harfler, IBM'in harflerinden tam 40 kat daha küçük harfler anlamına geliyor. Öğrencilerin geliştirdikleri çok özel bir teknikle yazdıkları ilk harfler ise S ve U harfleri oldu. Bu iki harf, Stanford Üniversitesi'nin ilk harflerini temsil ediyor.
Bu çalışmanın ne amaçla yapıldığını anlamak ilk bakışta biraz güç olabilir; hatta en küçük harfleri yazmak saçma bir deneme gibi görünebilir. Ama bu deneme, nanoteknolojinin neler yapabileceğini görmemiz açısından son derece önemli. Aynı yöntemin dijital depolamada kullanılması, çok daha küçük alanlara çok daha fazla dijital veri yazılması anlamına geliyor. Örneğin bir kütüphane dolusu kitapı, basit bir bakır levhanın üzerine yazarak saklayabilirler. Gene benzer şekilde çalışan bilgisayarlarımızın veri depoları olan sabit disklerimiz, nanoteknoloji sayesinde günümüz kapasitelerinin kat kat üstüne çıkabilir.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR: MASAÜSTÜNÜZ İÇİN 192 HARİKA DUVAR KAĞIDI