Doğum günü hediyelerim...

Yaş ilerledikçe insan dostlarının, arkadaşlarının değerini daha iyi anlıyor. Bu tür partiler de arkadaşlığın, dostluğun cilası oluyor. Gece boyunca arkadaşlıkları dostlukları bir güzel cilaladık.

Mete’nin hediyesi ilginçti. Bir kanuncuyla bir udi. Salim Biçer ve Hasan Vurgun. Bizi gece boyunca nasıl güzel eğlendirdirler, nasıl güzel çalıyorlar, nasıl güzel söylüyorlar anlatamam. Hem de hiç kafa şişirmeden istediğinizde kendilerini unutturarak. Çok beğendim. Gecenin sonunda da ayağa kalkıp ‘Biz Atıf Hoca’nın hayranlarıyız. Hiç bir yazısını kaçırmıyoruz’ deyip Sevenler ve Sevilenler ile Ömür isimli iki de şiir okumasınlar mı? Hatta ‘Sevenler ve Sevilenler’ isimli şiiri ‘Biz de Atıf Hoca’yı severiz’ diye bitirmesinler mi?

Gözüm yaşardı... Ağlamamak için kendimi zor tuttum. İki şiiri de kim yazmış, nerede yazılmış bilmiyorum. Ama çok hoşuma gitti ve sizlerle paylaşmak istiyorum. Salim ve Hasan’ı da böyle partilere çağırmak istiyorsanız bana bir mesaj atın size telefonlarını vereyim, çok seversiniz. Nasıl seviyeli, nasıl beyefendi, nasıl sevimliler anlatamam. İşini böylesine iyi yapan insanları görünce moralim çok düzeliyor. Çok ama...

SEVENLER SEVİLENLER

Beyaz karayı, sinek yarayı, zengin parayı sever

Yemek tuzu, rakı buzu, maymun muzu sever

Ördek kazı, güzel nazı, aşık sazı sever

Kuş darıyı, çiçek arıyı, fener sarıyı sever



Ana çocuğu, çoban gocuğu, yumurta sucuğu sever

Ocak közü, kirpik gözü, ozan sözü sever

Garip sılayı, yiğit halayı, tencere kalayı sever

Davul zurnayı, avcı turnayı, deve hurmayı sever



Kemer belini, cömert elini, cimri dilini sever

Çöl yağmuru, çizme çamuru, oklava hamuru sever

Tembel yatmayı, geveze atmayı, pazarcı satmayı sever

Şişe tıpayı, şarap kupayı, eşek sopayı sever



Ebe bebeği, kahve dibeği, çengi göbeği sever

Memur masayı, ermiş asayı, hakim yasayı sever

Haylaz döveni, dalkavuk öveni, hergele söveni sever

Sarhoş dostunu, ayı postunu, yaşlı bastonu sever

Hatip lafı, suçlu affı, açıkgözlü safı sever

Orman çamı, kedi damı, işçi zammı sever

Acıkan sofrayı, tas kurnayı, müzisyen notayı sever

Mektup pulu, okuyan okulu, tanrı kulu sever


ÖmÜr

Gözümüz saatte söyleştik hep

Koşuşur gibi dinlendik yarışır gibi çalıştık

Hep yetişecek bir yerler vardı

Aranacak insanlar yapılacak işler



Bir sonraki günün telaşı

Bir önceki günün terine bulaştı

Başkalarının hayatı bizimkini aştı



Kuşluk vakti kızarmış ekmek kokusu

Ya da yavuklu busesi ile uyanma düşlerini

Ha babam erteledik durduk

Henüz yirmili yaşlarda iken

Otuzlara kurduk saatin alarmını

Otuzumuzda kırklara belki sonra ellilere



Lakin öyle karmaşık kurulmuştuki hayat

Kuşlukta uyanma fırsatı verdiğinde bize

Artık uyku girmez olmuştu gözlerimize



Bol zamana kavuştuğumuz zamanda ise

Hasret gidermek ve söyleşmek için

Kimsecikleri göremiyoruz yanımızda

Büyük hayallerle sakladığımız

Bir sarı lira gibi ömrümüz

Vakit gelip sandıktan çıkardığımızda

Bir de bakıyoruz ki tedavülden kalkmış

Hoşgeldin üstat

Şu Çılgın Türkler, 160’nci baskıya ulaştı. Korsanları da sayarsanız herhalde bir 300 baskı olmuştur! İnanılmaz bir rakam. Hem de yaklaşık 22 YTL’den. Bu çorbada benim de tuzum olduğu için seviniyorum. Yeni gençlik, bu ülke nasıl kurulmuş, nasıl yoktan var edilmiş çok iyi öğrenmeli. Gençlere bu işi belletmenin en iyi yolu da Çılgın Türkler romanını okutmak. Zaten bir başlasalar ellerinden bırakamıyorlar. İsterseniz deneyin. Alın bir tane, başucuna koyun bir başlasın bakın elinden bırakabiliyor mu! Sakın ‘birinci cumhuriyetçi’ bir düşünceyle Çılgın Türkler kampanyası yaptığımı sanmayın. Ben öyle birinci cumhuriyet, ikinci cumhuriyet anlamam... Bana göre tek cumhuriyet var. Bir de Atatürk’ü yanlış anlayanlarla ‘dinci’lere, ‘demokratik özgürlükler’ söylemi altında bilerek ya da bilmeyerek payanda olanlar.

Çılgın Türkler okunsun istiyorum. Çünkü... Türkiye’nin harcı Atatürk ve Kurtuluş Savaşı. Atatürk’ü, idealini ve Kurtuluş Savaşı’nı gerçekten öğrenen, bu ülke için hiçbir fedakarlıktan kaçınmaz. Bölmeye, parçalamaya, huzursuzluk çıkarmaya çalışmaz. Tek bir amaç için çalışır. Yüzü batıya dönük çağdaş bir toplum olmak için... Çalışır, projeler üretir, yaratıcı düşünceler geliştirir. Bu arada da yatar kalkar bu ülkeyi kuranlar dua eder.

Bu arada Turgut Özakman aramıza katıldı. Çok sevindim. Turgut Özakman’ın lise yıllarımdan bu yana hayranıyımdır. Sahnelenen oyunlarının tamamını izlemişimdir. Ah Şu Gençler, Resimli Osmanlı Tarihi, Töre, Ocak... Özakman’ın yaratıcı zekasına, tarih bilgisine, dramatik kurgulama yeteneğine hayranımdır. Üstadın yazılarını okumak benim için de büyük keyif olacak. Hoşgeldin üstat! Yanaklarından öpüyorum.

Ne olur terk et beni

Bu hafta size yine çok ilginç bir kitap önereceğim. Konusu çok yaratıcı. Düşünün şimdi 32 yaşında bir kadınsınız. Yaşıtlarınızın çoğu evlenmiş. Hatta evlenip boşananlar bile var. Geriye kalanlar ise evlenmeye hazırlanıyor. Etrafta evlenebileceğiniz bir tane bile adam gibi adam yok. Gelecekte de olma olasılığı çok düşük. Umutsuzluğa kapılmak üzeresiniz. Her yolu deniyorsunuz ama yok işte!

Kaygılarınız ve korkularınız had safhaya varmışken bir anda karşınıza bir adam çıkıyor. ‘Adam gibi bir adam’ değil ama... Bir sürü kızla çıkan, daha sonra hepsini yüz üstü bırakan... Ama bıraktığı her kızın ardından hemen evlendiği biri. Bir çeşit büyü gibi birşey. Oraya buraya çaput bağlayıp, mum yakacağına bu adamla çıkacaksın, ayrılacaksın, sonra koca bulmak şıpın işi.

Bu durumda ne yaparsınız? ‘Durup dururken başıma bela almayayım’ mı dersiniz yoksa ‘Atın ölümü arpadan olsun’ mu? Hangisi? Karar veremiyorsanız Olivia Goldsmith’in Ne Olur Terk Et Beni isimli romanını okuyun. Romanın kahramanı Katherina Sean Jameson ‘Atın ölümü arpadan olsun’ diyor ve...

Çok ilginç bir roman. İnternetten baktım. Romanın yazarı Olivia Goldsmith film senaryoları da yazan biri, birkaç kitabı daha var. Ama sanırım geçen sene estetik ameliyat için yattığı ameliyat masasından kalkamamış. Kadıncağızı tanımasam da üzüldüm. En üretken çağında gel, pisi pisine öl... Olacak iş değil!

CUMA TAKINTISI

Eti’nin yeni çıkardığı lokumlu çikolataya taktım. Kim düşünmüşse çok güzel düşünmüş, ortaya mükemmel bir ürün çıkmış. Doyulacak gibi değil. Bu hafta sonu Eti’nin lokumlu çikolatasına takarsanız pişman olmazsınız.

CUMA İTİRAFI

İncuvaldız; Cinsiyet: Erkek; Yaş: 24; İl: Ankara

Çok kalabalık bir ailede, evin en küçüğü olarak yaşıyorum. Kaç kardeş olduğumuzu soranlara ‘on’ demek hiç kolay olmuyor! Annem, babam ismimi ilk defada aklına getiremiyor. Yemek zamanı masaya ilk oturduysam şanslıyım, yoksa aç! Banyo, tuvalet, televizyon kavgası çok fazla. Tek başıma nefes alıp verebileceğim, uyuyabileceğim bir odam olmuyor. Babam marifetmiş gibi herkese erkek evlat sayısını söylüyor. Annem tam tersi, sayıyı gizliyor. Abilerimden sürekli sopa yiyorum. Ailede doğum günleri kutlanmıyor, çünkü hatırlanamıyor. Eve misafir geldiğinde ailenin büyük kısmı dışarıda bekliyor! Herkesin giyim tarzı aynı, yoksa giyecek elbise bulunmuyor. Kız arkadaşım asla gelemiyor. Sırf aile ile tanışması yarım saat alır. Tek faydası var kalabalık ailenin, sıkıştığımda ‘7 abim var!’ deyip gözdağı veriyorum!

Yorum: Üç kardeşim, beş kardeşim var diye yakınanlar bu itirafa baksınlar da bir daha da ağızlarını açmasınlar. On iki kişiyi aynı evde düşünemiyorum. Her sabah tuvalet kuyruğunda geçireceğiniz süreyi düşünsenize.. ’Keşke bir çocuk daha yapsalarmış futbol takımı kurarlarmış’ geyiğini de yapmayacağım, ‘on kardeş’ lafını duyan herkes aynı geyiği yapıyordur. Biraz yaratıcılık lütfen. Örneğin ‘Ne güzel sizden iki basket takımı çıkar, karşılıklı maç yaparsınız’ gibi.