Denizden devrialem

 Seyahat planladığınız gibi gidiyor mu, plan değiştirecek sürprizler yaşadınız mı?
- Her şey planlandığı gibi gibi gidiyor. Hindistan, Tayland, Çin, Japonya, Avustralya, Yeni Zelanda, Şili, Peru, Arjantin, Meksika, ABD geride kaldı. Şimdi Kanada’dayım. Kalan 20 günde Güney Afrika, Madagaskar, Mauritius ve Dubai’ye gideceğim. Şimdiye kadar uçuşlarda rötar yaşamadım. Sadece Peru’dan Buenos Aires’e uçuşum iptal oldu. Bu nedenle çok sevdiğim şehirde iki günle yetinmek zorunda kaldım. Japonya’da Hakone’de otobüs otelden 3 kilometre uzakta bıraktı. Müthiş bir sağanak yağıyordu. Etrafta taksi yoktu. Kocaman bavulumu sürükleyerek, adres sorarak yürüdüm. Ama şikayetçi değilim.

 Olumlu anlamda en çok şaşırdığınız, gördüğünüz için mutlu olduğunuz ve hayal kırıklığına uğradığınız şehirler hangileriydi?
- Hindistan karmaşık duygular oluşturdu. Ayak bastığım anda büyük bir kültür şoku yaşadım. Beklediğimden fazlasını gördüm. İnsanlar, tapınaklar, yemekler. Mutlu olamadım, çünkü yoksulluk beni çok üzdü. Fakat şimdi fotoğraflara bakınca, gittiğim için seviniyorum. Unutulmazdı. Tac Mahal fotoğraflardakinden de etkileyiciydi, ilk görüşte aşık oldum. Gezide sadece Pekin hayal kırıklığıydı. Çok daha etkileyici bir kent hayal etmiştim. İnsanoğlunun Çin Seddi’ni nasıl inşa ettiğini düşünüp şaşırıyorsunuz, fakat estetik açıdan hiçbir şey ifade

etmiyor.

FARKLILIKLARIN TADINI ÇIKARIYORUM

 Bu kadar hızlı yolculuğun avantajları, dezavantajları neler? Örneğin şehir görüntüleri, anılar birbirine karışmaya başladı mı?
- Bu duygu, üçüncü durağım Japonya’da başladı. Yeni Zelanda’dan Şili’ye geçerken 16 saatlik zaman dilimini atladığımda kafam allak bullak oldu. Latin Amerika’da ülkeler, şehirler birbirine karıştı. Çok hızlı gezdiğim için kentlerin kültürlerini, yaşamlarını içime sindiremiyorum. Bazı ülkelerde tek şehir görüyorum. Onda da birkaç gün kalıyorum. Sadece tadını alıyorum. Yine de çocukluğumda okuduğum 80 Günde Devrialem’deki gibi çılgın bir macera yaşıyorum. Müthiş heyecanlı. Her şey çok hızlı değişiyor. Kentler ilginçliğini kaybetmeden ayrılıyorum. Tayland gibi, bazı ülkelere tekrar gideceğim. Tayland’a tekrar gideceğim. Birkaç aylık bir Avustralya turu yapacağım. Bu yolculuğun dezavantajı her ayrıntının bir turizm firmasınca önceden planlanması, sürpriz dozunun düşük olması. Bir de Milli Piyango İdaresi’nin kuralları gereği, nakit para, yani cep harçlığı almadım. Otellerin standart yemekleriyle yetiniyorum.

 Şu aşamaya kadar bu yolculuktan çıkardığınız hayat dersleri neler?
- Yolda pek çok gezginle karşılaştım. Öyküleri çok şaşırtıcıydı. Dün San Francisco’da havaalanına giderken bir Fransız kızla karşılaştım. 18 yaşından bu yana, dokuz yıldır yollardaymış. Parası bittikçe çalışıp, yolculuğunu sürdürüyormuş. Ölene kadar gezmeye kararlıydı. Çok ilginç öyküler anlattı. Ben aileme, kentime bağlıyım, dokuz yıl gezemem. Ama beni düşündürdü. Biz Türk gençleri ne istediğimizden çok toplumun bizden istediklerine bakıyoruz. Başkalarının beklentilerini bırakıp, gençlerin mutlu olmaları için kendi istediklerini bulmaları, peşinden gitmeleri geriyormuş. Bu gezide insanların, kültürlerin farklılıklarına tanık oldum, onları oldukları şekilde kabul etmeyi öğrendim. Farklılıklardan şikayet etmek yerine, bunun tadını çıkarmayı öğrendim.

BİZE EZİYET ETME LÜTFEN

 Hayatınıza ne gibi yeni pencereler açtı?
- 40’ından sonra, yeterince para kazanınca dünyayı dolaşmayı planlıyordum. Şimdi kendime yeni bir hedef, hayal belirledim: Denizi, okyanusu çok sevdiğimi gördüm. Dönüşte yelken kurslarına gideceğim. Tekneyle dünya turuna çıkacağım.

 Arkadaşlarınızdan ne gibi mesajlar geliyor?
- Web sitesine plaj fotoğrafları koyunca “Bize eziyet etme lütfen” mesajları geliyor.

 Hızlı tura çıkanlara neler tavsiye edersiniz?
- Benim turum önceden planlanmış, profesyonelce ayarlanmıştı. Tek başına böyle bir tura çıkmadan iyi hazırlık yapmak gerekiyor. Bazı şeyleri de sürprize bırakmak macera dozunu artırabilir. Günü yaşamak güzel olabilir.
(Göktuğ Atik’in gezi günlüklerini internetten izleyebilirsiniz: www.fishcard.com.tr/seksen-gunde-devri-alem.htm)