Değişen bir şey yok
Güncelleme Tarihi:
Bu maç Avni Aker'de oynansa, inanın böyle olmazdı. Yağmura rağmen tribünleri dolduran seyircinin, neredeyse tamamına yakını Trabzonlu.. Müthiş tezahürat altında ve ağır sahada boğuşan bordo mavili ekipte ise gene değişen bir şey yok. Pardon, var.. Takımın yarısı Almanya'da tedavi görüyor. İşin esprisi bir yana, Hami'siz takım ne tat veriyor, ne de skoru değiştirebilme umudu.. Orta alanda Abdullah tek başına çırpınıyor. Pas veriyor, şut atıyor, orta yapıyor, topa basıyor ve canını dişine takıp oynuyor. Vallahi pes.. Tolunay maçın başında bir sarı kart görüyor, ‘‘Kırmızıyı ne zaman görecek?’’ diye herkesin yüreği ağzında. Ünal, maçın kaderini değiştirebilecek görüntüde değil. İleride Hasan, son hareket fakiri. Zaten, Özkan Sümer de ona en fazla bir devre dayanıyor. Defansın gözdesi bu kez de Nihat. Eline geçirdiği fırsatı mükemmel değerlendiriyor. Musiç ve Hamza'nın öyle iki şutunu kurtarıyor ki, kutlamamak olanaksız.
İstanbulspor, böyle bir rakip karşısında yıldız oyunculardan kurulu takım niteliğini tam anlamıyla gösteremiyor. Sarı siyahlılar, Oğuz'u topla buluşturduğu anlarda etkili. Savunmada Halilagiç diri, mücadeleci ve formasının hakkını tam anlamıyla veriyor. Kim düşünüp transfer ettiyse, onu yürekten alkışlamalı. Bir Rada'ya, bir de Halilagiç'e bak.. Saffet, ileride biraz daha aktif ve becerili olabilse, herşeye rağmen maçı koparması işten bile değil ama bir puanla yetinmek zorunda kalıyor.
Hami'siz Trabzon için İstanbulspor beraberliği kötü bir sonuç olarak nitelendirilmemeli. Ancak, puan farkının da gittikçe açıldığı unutulmamalı.