Darbecimi seveyim

Enis BERBEROĞLU

Manisalı liseli gençlere işkence sanığı polisleri ‘‘kanıt yetersizliği’’ gerekçesiyle beraat ettiren hâkimlere neden kızayım ki...

Yasa böyle... Yasaya nasıl söveyim ki... Anayasa da öyle...

İşin kötüsü, Anayasa'yı yazdıran emekli general, Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Köşkü'nde hafta sonu konuğu...

Şapkasıyla birlikte devrilen başbakanın, darbecisini Cumhurbaşkanlığı Köşkü'nde ağırladığı ülkede işler böyle yürür...

Susurluk çetesi dışarda, Manisalı polisler serbest... İşkenceye uğrayan gençler mağdur, sendika hakkı arayan memurlar dayak yorgunu...

Teslimiyetin adı ‘‘uzlaşma’’ oldu...

Siyasetçi emekli darbeciyle uzlaşma arıyor... Devlet memuru polis, diğer memurları çok dövmesin diye herkes çırpınıyor. Son çare polislere Mozart ve Beethoven dinletmek. Maksat uzlaşma olsun...

***

Emekli darbecisine süper emeklilik hakkı tanıyan iki ülke kaldı yeryüzünde... Biri Türkiye, diğeri Şili...

Gerçi Şilili paşaya gösterilen ihtimam bizdeki gibi uzlaşma eseri değil, daha çok korkudan... Çünkü General Augusta Pinochet Silahlı Kuvvetler Komutanlığı'ndan daha önceki gün emekliye ayrıldı.

Hazır laf açılmışken, isterseniz General Pinochet'nin parlak geçmişini -en azından yeni kuşaklar açısından- biraz hatırlatalım.

Üstelik bakarsınız Şilili generalin yaşam öyküsü yerli ve potansiyel darbecilere kariyer planlaması yönünden yol gösterebilir.

***

82 yaşındaki General Pinochet, 1973 yılında dünyada seçimle işbaşına gelen ilk Marksist politikacı olan Salvador Allende'yi kanlı darbeyle devirdi. Pinochet'nin birlikleri Allende'nin başkanlık sarayını topa tutarak yönetimi devraldı.

Pinochet ITT gibi çokuluslu şirketler ve CIA'deki dostları sayesinde kazandığı iktidarı 17 yıl süreyle korudu. 1990 yılında cumhurbaşkanlığı görevini seçimle işbaşına gelen politikacıya bıraktı.

Ama uyanık generalin Anayasal zırhı çoktan hazırdı. Önce yedi yıl süreyle Silahlı Kuvvetler Başkomutanlığı yaptı. Şimdi de anayasal hakkı olan senatörlük koltuğunun arkasına saklanacak.

Emekli darbecinin şanlı mazisinde bilinen 2 bin kayıp var. Yine Pinochet rejiminde on binlerce muhalifin ağır işkence gördüğü herkesin bildiği ama hiç kimsenin hesap soramadığı bir sır...

Aslında Pinochet bu tür icraatlardan pek rahatsız değil. Nitekim bir gazeteci kendisine toplu mezarları sorduğunda, ‘‘Evet, ama ne kadar büyük ve güçlü ekonomimiz var değil mi?’’ yanıtını vermişti.

Saygıdeğer Augosta Pinochet'nin resim yeteneği konusunda yabancı kaynaklarda herhangi bir bilgi yok.

***

Ne olur uzlaşmayı yanlış anlamayalım.

Şahıslar istediği gibi uzlaşabilir. Ama makamlar asla...

Hele anayasal uzlaşma, ‘‘kurbanı cezalandırıp işkenceciye iltifat’’ diye anlaşılırsa bu ülkeyi kimse kurtaramaz.

Gelecek darbeciler bile...

---