Çocuk Yunus ve Nazanların kuşu...
Dünden birkaç şey kazındı beynime.
Yunus’un yüzündeki ve saçlarındaki o gri ölümcül tozlar, gözlerindeki derin endişe ve…
Baba korkusu!
Kurtarıldıktan sonra, saati sorup çocukça söylediği: “Eyvah Babam duymasın, eve çok geç kalmışım!” sözleri ve o sözlerin duygusu…
Hayatın devam ettiği, edeceği belirtisi. Hissi...
Çocukça bir hayat gerçeği işte.
“Eyvah babam kızar…”
Çok basit; ama gerçek. Çocukça bir endişe.
Çocuk Yunus, Yunus çocuk işte...
***
Yunus’un üzerindeki ölü eli, ve elin parmağındaki alyansın toz içindeki pırıltısı…
Kimbilir kimin aşkı, Yunus’un o kısa süreliğine hayatta kalan cılız ve kanayan bedenine yaslı kaldı?
Yunus’un omzundaki o el ve alyansın sahibi o aşk…
Kimbilir kimin kalbinde gömülü kaldı?
***
Yunus’un gözlerindeki endişeye rağmen pırıl pırıl parlayan çocuk gözleri ve…
Artık hayatta olmayışı…
Hepsi beynime kazındı, zonk zonk zonkluyor şimdi.
Bunun adı: ACI.
...
Bir de Nazanların kuşu kazındı beynime.
Kanatları yeşil sarı.
Muhabbet kuşu...
Göçükten çıkan, enkaza konan, uzaklara uçmayan Nazanların muhabbet kuşu.
Adı yok.
Nazanların kuşu.
Kanatlarının pırıl pırıl yeşili sarısı…
Ağaçların, güneşin; hayatın tınısı onun kanat çırpışında saklı.
Saklı ama;
Nazanların kuşunun, Nazanlar artık hayatta değilken hayata kanat çırpışı çok acılı.
***
Deprem değil,
Bu hayatların hepsini kalleş ve ucuz, katil insanlar aldı.
Vicdan rahat bırakmaz, gece gündüz hesabını sorar elbet ama...
Adalet de hesabını sormalı.
SOR-MA-LI!
Yonca
“göçük”
Hürriyet ve Kızılay müthiş bir kampanya başlattılar...
Bilgiler burada:
http://www.hurriyet.com.tr/ekonomi/19073741.asp
