Cem’i ilk sedyede şapkasız gördüm
Güncelleme Tarihi:
Esma ÇAKIR
Oluşturulma Tarihi: Şubat 01, 2006 00:00
Ölümünün üzerinden 2 yıl geçen Cem Karaca’nın son eşi İlkim Karaca, sanatçıyla yaşadığı son günü ve onsuz geçen ilk gecesini yazdı. "Ölümü Dudaklarından Öptüm" adlı kitap, Cem Karaca’nın doğum günü olan 5 Nisan’dan önce piyasaya çıkacak.
İlkim Karaca, iki yıl önce hayatını kaybeden eşi Cem Karaca’yı düşündüğünde, aklına önce onun sedyedeki hali geliyor ve "Sedyeyle acil servise götürürlerken bir şey fark ettim; ilk defa şapkasızdı" diyor. "Ölümü Dudaklarından Öptüm" kitabının başladığı nokta olan son gecelerini ise şu sözlerle anlatıyor:
"Hafta sonu olduğu için sabaha kadar TV seyrettik. 07.00 gibi yattık. Her zaman bana döner, saçımı okşar, sonra uyurdu. Bunu yapmadı. Çok terlediğini fark ettim. Terini silip alnını okşadım. Normalde bir kere ’Allah-u Ekber’ der, öbür tarafa dönerdi. Bu kez 3 defa söyledi. ’İyi misin’ diye sordum. Gözleri kaydı. Hemen taksi çağırdım. Tam bir İstanbul beyefendisiydi. İlk defa taksiye binerken kapımı açamadı. Takside hareketsizdi ve kendinde değildi. Birden kolu düştü. ’Cem gidiyoruz ama galiba sen gittin’ dedim. Sanırım taksideyken ölmüştü ama doktorlardan duyana kadar buna inanmadım."
Cem Karaca’nın, sanki içine doğmuş gibi Moda Gönüllüleri Vakfı’nın düzenlediği Barış Manço’yu anma töreni için gelen daveti bir gün önceden iptal ettiğini söyleyen İlkim Karaca, sözlerini şöyle noktalıyor: "Cem, Barış Manço, Fikret Kızılok, Erkin Koray ve kendisi için 4 Silahşörler derdi. Ama onlardan birinin ölümünü anmaya gidemeden kendisi öldü."
O MORGTA BEN YATAĞIMDAYDIM
İlkim Karaca, kitabının son sayfalarında, Cem Karaca’sız geçen son gecesini de yazdı. O gece, ikinci kez eşinden ayrı uyumuştu. "Birincisi o babamla yat gezisine çıktığında, ikincisi ise o morgtayken" diyor hüzünlenerek. Kitabının son sözü ise, Cem Karaca’nın ölümünün ardından yazıp bestelediği "Ömrüm karda solan gülümsün. Ömrüm ömrüm ben yalnız seni bilirim" dizeleriyle bitiyor.
"Hafta sonu olduğu için sabaha kadar TV seyrettik. 07.00 gibi yattık. Her zaman bana döner, saçımı okşar, sonra uyurdu. Bunu yapmadı. Çok terlediğini fark ettim. Terini silip alnını okşadım. Normalde bir kere ’Allah-u Ekber’ der, öbür tarafa dönerdi. Bu kez 3 defa söyledi. ’İyi misin’ diye sordum. Gözleri kaydı. Hemen taksi çağırdım. Tam bir İstanbul beyefendisiydi. İlk defa taksiye binerken kapımı açamadı. Takside hareketsizdi ve kendinde değildi. Birden kolu düştü. ’Cem gidiyoruz ama galiba sen gittin’ dedim. Sanırım taksideyken ölmüştü ama doktorlardan duyana kadar buna inanmadım."
Cem Karaca’nın, sanki içine doğmuş gibi Moda Gönüllüleri Vakfı’nın düzenlediği Barış Manço’yu anma töreni için gelen daveti bir gün önceden iptal ettiğini söyleyen İlkim Karaca, sözlerini şöyle noktalıyor: "Cem, Barış Manço, Fikret Kızılok, Erkin Koray ve kendisi için 4 Silahşörler derdi. Ama onlardan birinin ölümünü anmaya gidemeden kendisi öldü."
O MORGTA BEN YATAĞIMDAYDIM
İlkim Karaca, kitabının son sayfalarında, Cem Karaca’sız geçen son gecesini de yazdı. O gece, ikinci kez eşinden ayrı uyumuştu. "Birincisi o babamla yat gezisine çıktığında, ikincisi ise o morgtayken" diyor hüzünlenerek. Kitabının son sözü ise, Cem Karaca’nın ölümünün ardından yazıp bestelediği "Ömrüm karda solan gülümsün. Ömrüm ömrüm ben yalnız seni bilirim" dizeleriyle bitiyor.