By-pass'lı balerin

Doğan HIZLAN

Balerin Neyran Fişek, üç ay önce bir by-pass ameliyatı geçirdi. Geçen akşam, Berthe rolünde Adolphe Adam'ın Giselle'inde dansediyordu.

Hayata bağlılığın, işe duyulan tutkunun bir simgesiydi.

Nurcan Akad ve ben, Ankara'nın karına aldırmadan onu seyretmeye gittik.

Bir balerin, kendini, her zaman, sahne ışıkları altında daha mutlu, daha hayatın içinde, daha huzurlu hisseder. Neyran Fişek'in yüzündeki ifade, ancak, yaşamın zaferini kutlayan insanlarda görülebilirdi.

Çeşitli sıkıntılarda, dertlerde, bizi bir yılan gibi saran sorunların içinde, yaşama sevincinin kırıntılarını ararız. Bulabilmek, bir yaşama sevincinin yeşermesidir. Ernest Renan'ın, 'Dehanın büyük bölümü yaşama sevincidir,' demesi boşuna değil.

Neyran Fişek, Kurthan Fişek'in eşi. Kuliste Neyran'ın stresini, bize de Kurthan yaşattı, biliyorsunuz, gerilim saridir, Nurcan Akad ve ben de nerdeyse sahneye çıkacağız duygusuna kapıldık.

Birbirini seven, anlayan iki insanın, sevinçte ve kederde ortaklığının estetik boyutunu her zaman Fişek'lerde gördüm. Onurlu, sıcak dayanışmaların güzelliği bir başkadır.

Ben, temsil boyunca Neyran Fişek'in hareketlerinden çok, yüzündeki ifadeyi izledim. Ruhunun, beyninin yüzüne yansıyışının grafiğini gördüm.

İnsanın işine dönebilmesi, ondan uzak kaldığı günlerin acısını çıkarabilmesi, seyircisiyle birlikte mutluluğu bölüşebilmesi.

***

SHAKESPEARE, hayatın oklarına göğüs germemizi, söylemişti, her şeye rağmen yıkılmamak. Ne olursa olsun teslim olmamak. Yaşadığımız sürece, dünyanın ve mesleğimizin tadını çıkarmak.

Herbert von Karajan, ayakta orkestra yönetemediği zaman, bir taburenin üstünde elinde bageti, bir delikanlı gibiydi.

Cemil Meriç'in gözleri görmüyordu ama beyninin, birikimiminin gözleriyle eserler verdi.

Ya edebiyatçılar... Ölünceye kadar, insanların bu dünyayı algılaması, yorumlaması için yazdılar.

Köşelerine çekilip, bana ne bu dünyadan, demediler.

Direnmek, yaşama isteği, dîger-kâm'lıkla hÔd-kâm'lığın kavşağında varolur. İkisi birbirine karışır.

Peki yaşama sevinci tavsiyemiz, sadece sanatçılara mı ?

Hayır bütün okurlarımız için geçerli.. Nice okurumuz by-pass geçirmiştir, nicesi uzun, ağır hastalıklardan sonra hayata dönmüştür.

Yapılacak tek şey, hayata bıraktığınız yerden başlamaktır. Çünkü yaşamaya ara verilmez.

***

NEYRAN Fişek, bizim bu direncimizi, duygumuzu, yaşama sevincimizi güçlendirdi.

Ben de ona, sahne ışıkları hep üzerinde olsun, diyorum.

---