Bu sömürü bitmeli

Yaklaşık 1 milyon.
Önümüze gelen her türlü uluslararası anlaşmaya imza atıyor, taahhütlerde bulunuyoruz...
İş o anlaşmaya uymaya gelince, elde var sıfır.
Türkiye, Uluslararası Çalışma Örgütü ILO’nun 182 no’lu sözleşmesini imzalamış ve Mevsimlik Tarım İşçiliği’nde çocuk emeğinin, çocuk işçiliğinin en kötü çalışma biçimlerinden olduğunu kabul etmiş olmasına rağmen, mevcut yasalar uygulanmıyor.
Her yıl, yaşadıkları kentlerden aileleriyle birlikte uzaklara giden çocuklar, ağır koşullar altında çalışmaya, okul hayatlarına veda etmeye zorlanıyor. Eğitim kesintisi, çocukları bir “yoksulluk döngüsü” içinde, anne-babalarının kaderlerini paylaşmaya mahkum ediyor.
Bianet’ten Nilay Vardar, Düzce’de mevsimlik işçilerin kaldığı Çirili çadır kampına gitmiş.
Viranşehir’den gelen ve dört yıldır çalışan 13 yaşındaki Rahime birkaç dakikalık sohbetleri sırasında 9 kez “Mecburuz” demiş. Çalışıyor olmasa deniz kıyısında olmak istermiş.
Fındıktan kazandığı parayla abilerinin okul servisinin parası ödenecekmiş.
Hayali anaokul öğretmeni olmakmış. Ama yıllardır tarlada iş uzadığından okula hep geç başlıyormuş.
Kaldıkları kampta elektrik yok, belediyenin ücret karşılığı verdiği çeşme suyu ve seyyar tuvaletler var sadece.
Çocuk işçiler, sabah 6’da uyanıp kuru ekmek ve birkaç zeytinle acele bir kahvaltı yapıyor, ardından bahçelerin yolunu tutuyorlar.
Öğlenleri, akşamdan kalan ve 18 saat bekleyen yemeği yiyorlar. Genelde güneşte ekşimiş öğünlerini iştahsızca, kuvvet versin diye yutuyorlar.
11 saat güneşin altında topladıkları fındığın yövmiyesi ise 35 lira.
Hayata Destek Derneği, “Bu İş Çocuk Oyuncağı Değil!” kampanyasını çocukların sağlık, eğitim, toplumda var olma ve yaşam hakları için başlattı.
Dernek 2012’de Ordu Uzunisa’da göçer ailelerin konaklama yerinde çocukları için bir yaz kampı düzenledi ve Karadeniz’de çocuk işçiliğinin önlenmesine yönelik farkındalık yaratmak için atölyeler yaptı.
Geçen yılın ağustos ayında başlayan bir proje dahilinde de derneğin gençlik ekibi üyeleri 120 çocukla günlük bazda destek çalışmaları gerçekleştirdi.
Bunlar dışında Ordu Valiliği Halk Eğitim Müdürlüğü işbirliğiyle 3-6 yaş arası çocuklarla okul öncesi çalışmalar yapıldı, 7 yaşının üzerinde çocuklara spor, sanat ve halk oyunları sınıfları açıldı.
Birçok çocuk pamuklara sarılı yetişirken...
Ülkemizin türlü yerlerinde bir emek sömürüsü ve insanlık ayıbı yaşanıyor.
2015’e kadar çocuk işçiliğini bitirme sözü veren devletin iki yılı kaldı.
İnsanlara yerinde iş ve eğitim imkanları sağlamadan bu sorun çözülmez.
Bu sömürü ya bitecek ya bitecek.