Bu satırları okurken gözleriniz sulanıyor mu?

Nedeni, yaÅŸla birlikte saydam maddenin sıvılaÅŸmasıdır. GeliÅŸtirilen yeni yöntemde, aÄŸtabakanın hem üstündeki hem altındaki delikler aynı zamanda onarılabiliyor.Göz sulanması, ne yazık ki, yaÅŸamın kaçınılmaz bir gerçeÄŸi. Ä°nsanlarda yaÅŸ ilerledikçe, gözün aÄŸ tabakasıyla çevrili boÅŸluÄŸunu dolduran ve ‘camsı cisim’ adıyla bilinen, pelte koyuluÄŸundaki saydam madde giderek sıvıya dönüşür. Kimi zaman bunun sonucunda aÄŸtabaka çözülebilir.Camsı cisim sıvıya dönüşürken, geride kalan peltemsi madde aÄŸtabakadan koparak üzerinde minik deliklerin oluÅŸmasına neden olur. Sıvıya dönüşen maddenin bu deliklerden sızması durumunda, gözyuvarının arkasındaki aÄŸtabaka havaya kalkabilir. AÄŸtabakanın yerinden oynaması görüntülerin bulanıklaÅŸmasına neden olduÄŸu gibi, önlem alınmaması durumunda görme yetisinin tümden yitirilmesine de yol açabilir.Günümüzde uygulanan yöntemlerle aÄŸtabakanın ya altındaki, ya da üstündeki delikler onarılabiliyor, ama her ikisi onarılamıyor. Åžimdi, enjekte edilebilir manyetik bir sıvıya dayalı yeni bir yöntem, hasar nerede olursa olsun, aÄŸtabakanın onarılabileceÄŸi konusunda umut vaat ediyor. Yöntem henüz hiç bir canlı üzerinde denenmedi, ama baÅŸarılı olması durumunda cerrahların oldum olası düşledikleri bir ÅŸey gerçekleÅŸmiÅŸ olacak. Günümüzde yerinden oynayan aÄŸtabaka gözden sıvının alınıp, yerine jölemsi sıvı silikon konarak iyileÅŸtirilmeye çalışılıyor. Bu yapışkan sıvı aÄŸtabakayı eski yerine itiyor ve üstündeki delikleri tıkıyor. Silikon iris tabakasının ardındaki bir bezden yayılan tuzlu suyun deliklerden içeri sızmasını ve aÄŸtabakanın daha da yerinden oynamasını engeller. Sıvı 3-6 ay orada tutulduktan sonra drenle geri çekilir. Bir baÅŸka yöntem de, gözün çevresine ince bir silikon lastik bant dikilerek, aÄŸtabakanın delikleri kapatmaya yetecek ölçüde sıkışmasını saÄŸlamaktır. Gelgelelim, bu yöntemlerin ikisinin de tam anlamıyla baÅŸarılı oldukları söylenemez. Silikon tuzlu suyun üstünde yüzdüğünden, yalnızca aÄŸtabakanın üst kesimindeki delikleri kapatabilir. Fluorosilikon gibi baÅŸka sıvılar da yüzdüğünden, üstteki delikleri kapatamazlar. Bu tür kısıtlamalar yüzünden söz konusu yöntemlerin uygulandığı iÅŸlemlerin yaklaşık üçte biri baÅŸarısızlıkla sonuçlanır. Silikon lastik yöntemi ise, aÄŸtabakanın eski yerine oturmasını saÄŸlayamaz. Bu olumsuzluklardan yola çıkan, Erie Retinal Cerrahi göz hekimlerinden James Dailey ve Virginia Tech kimya uzmanlarından Judy Riffle, aÄŸtabakanın herhangi bir yerinde oluÅŸan delikleri tıkayacak yeni bir sıvı oluÅŸturmak üzere kolları sıvadılar. Silikon moleküllerine, bir demir oksit türü olan, minik manyetit parçacıkları eklemek suretiyle, yine manyetik özelliklere sahip olan, yapışkan bir biyouyumlu sıvı elde ettiler. Bu özellik sıvının manyetik bir alan uygulanarak yerine yerleÅŸtirilmesine olanak tanıyor. Manyetit parçacıkları silikon moleküllerine iliÅŸik olduklarından, manyetik bir alan uygulandığında birbirlerinden ayrılmazlar. New Scientist dergisinde yayımlanan haberde (13 Nisan),Dailey ve Riffle aÄŸtabakaları yerinden oynayan hastaların gözlerine manyetik silikon enjekte etmeyi tasarlıyorlar. Gözyuvarının dış çeperine dikilecek manyetik bir kuÅŸağın daha sonra manyetik olarak silikon sıvıyı çekeceÄŸi, bunun da aÄŸtabakayı yerine oturtup, altında herhangi bir delik varsa onları da tıkayacağı belirtiliyor. Dalley manyetik kuÅŸağın sürekli olarak gözde tutulması gerektiÄŸine, ancak bunun hastanın görüş alanını engellemeyeceÄŸine dikkat çekiyor.Â