Bir yılın kişisel değerlendirmesi

Aralık 27, 2001 02:10

2001 yılını nasıl geçirdim? Bence herkes kendi şahsı için her yıl bir değerlendirme yapmalı. İşte benim şahsi bilançom:

Bu yıl en büyük başarım: 33 yıl, günde 2-3 paket içtiğim sigarayı bırakmaktır.

İkinci büyük başarım: 2002 yılının haziran ayı itibarıyla, toplam 25 kilo zayıflamayı hedefleyerek, bunun 10 kilosunu 2001 yılının son 3 ayında vermemdir.

En büyük başarısızlığım ise oldukça disiplinli bir insan olmama rağmen, bu yıl bitirmeyi hedeflediğim romanı, maalesef bitirememektir. Kısacası tembel bir yıl geçirdim. İnşallah 2002'de bu romanı bitireceğim, önümüzdeki üç yıl için planladığım üç kitap var.

Bu yıl yaşadığım en büyük şanssızlık ise sağlık sorunlarıdır. Uzun yıllar sağlık sorunlarıyla tanışmamış bir kişi olarak; aynı yıl içinde 2 kez ameliyat geçirip, bir bacağı 3 yerinden kırınca ve dahi sol el bileğinin sinir sistemi -inşallah- geçici dumura uğrayınca kendimi çok şanslı saymam mümkün değil.

* * *

Ancak, çaresi olan hastalıklar verdiği için Allah'a şükretmem gerektiğini de bu yıl öğrendim. Daha önceleri hayatın nimetlerini doğal hak sayan vefasız bir kul imişim.

Dilerim, hayatın bir hediye olduğunu şimdi hazmederim.

* * *

Bu yıl bana hayatta en büyük hedefin ise huzur olduğunu öğretti.

Huzurun bir hayat boyu aradığımız en önemli kazanım olduğunu, huzura giden yolda aşka, sevgiye, vefaya, alçakgönüllülüğe büyük ihtiyaç duyulduğunu gördüm.

Bundan böyle içimden negatif enerjiyi atmak, ruhumu mümkün olduğunca pozitif enerji ile doldurmak önemli bir uğraşım olacak.

* * *

Hastalığım sırasında başımda titreyen, hastalığıma benden daha fazla üzülen bir eşe sahip olduğumu görmek bana; hayattaki en büyük sermayemin, ‘‘uğruma fedakárlık yapmaya hazır bir kişinin varlığı’’ olduğunu öğretti.

İnsanın eşinin aynı zamanda en büyük dostu olması, huzura giden yolda en önemli yardımcısı.

* * *

2001 yılı itbarıyla, sizinle paylaşmak istediğim en önemli deneyimim -sigara tiryakilerini kastediyorum- kendinize verebileceğiniz en büyük hediyenin sigarayı bırakmak olduğunu kabullenmektir.

Kabullenmek diyorum, zira hepiniz sigaranın zararlarının farkındasınız.

Ancak kabullenmek başka bir şey. Benim maalesef 33 yılımı aldı!

Sigarayı bırakmak zor, çok zor. 3 ay adeta karanlık bir dünyada yaşadım. Kendi kendimle kavgalar ettim. Daha beteri etrafımdaki insanları kırdım, bu dönemde hep kötü düşünen bir kişilik sergiledim. Vücudumun, adına nikotin denen belanın nasıl emrine girdiğini, en ufak pozitif bir tepki için bile nikotine muhtaç hale gelmiş olduğumu gördüm.

Ancak vücudum bu belanın emrine girmeyi sonunda reddetti, kendi kendine haz duygularını düzenlemeyi tekrar öğrendi.

Şimdi çok daha mutluyum, iki-üç kat merdiveni yürüyerek çıkabiliyorum.

* * *

Siz de bir yılın şahsi bilançosunu çıkarın, dostlarınızla iyi veya kötütecrübelerinizi paylaşın.