Bir başka otizm hikayesi

Yaşadıkları önce kitap yazarak paylaştı. Sonra da konferanslar vererek. Başar, bu yıl ikinci kez İstanbul’a geldi ve kendi organize ettiği toplantılarda otizmli ailelerle buluştu. Kendi otizm hikayesiyle moral verdi. Başar, “Otizmin başka yüzünü göstermek istiyorum” diyor.

Hollanda’da yaşayan Başar, otizmin daha az bildiğimiz yüzü. Sorunlar yaşasa da eğitimini tamamlamayı ve işletme diploması almayı başardı. 4 dil konuşabiliyor. Halen yaşadığı şehir olan Breda’da belediyede part time olarak çalışıyor. Sair zamanlarda otizm uzmanlığı, tiyatro ve yan flüt eğitimleri alıyor, oyunlar yazıyor. Kalabalığı yorsa da İstanbul’da Taksim’i seviyor.

BİRSEN ZORU BAŞARIYOR / WEB TV

HALA SORUNLARI VAR AMA BAŞEDİYOR

Bakmayın başardıklarını bir paragrafta özetlememe, aslında bunları kolay başarmadı. O da kendi cephesinde, başka türlü savaşlar verdi. 3 yaşına kadar hiç konuşamadı. Zekayla ilgili sorunu yoktu ama yaşıtlarından farklıydı. Okul hayatında derslerden çok arkadaşları ve öğretmenleriyle iletişim konusunda sorunlar yaşadı. Söz alamıyor, nasıl lafa gireceğini, ne konuşacağını kestiremiyordu. Yaptıkları şakaları anlamıyordu. Hep yalnızdı. Ama zekası ve inanılması zor hafızası başka aksilikleri kapatıyordu. Ödevlerini kolayca yapıyordu. Asıl sorunlarını, 8 yıl devam ettiği ve artık iyice alıştığı okuldan sonra liseye geçince yaşamaya başladı. Farklı bina, sınıflar, arkadaşlar onu çok zorladı. Önce aile hekimi gördü, sonra bir psikiyatri uzmanı. 15 yaşında psikiyatri desteği almaya başladı. Ama doğru tanıyı duymak için 21 yaşına kadar beklemesi gerekecekti.

ARTIK FARKEDİLDİ

Başar’ın kitabının adı Ben de Artık Farkedilmek İstiyorum. Aslında hala bunun için uğraşıyor. Çok yol almasına rağmen sorunları bitmiş değil. “Beynimin söylenenleri anlaması için daha çok zamana ihtiyacım var. İşte bazen bana “sen sağır mısın?” diye takılıyorlar. Üst üste şaka yapılırsa anlayamıyorum. Söylenen bilgileri hemen deşifre edemiyorum” diyor.

Yetişkin olsa da otizmi hatırlatan davranışları devam ediyor. Hep aynı marketten alınmış, aynı markanın, aynı konserve yemeğini yiyor. 5 yıldır aynı model ayakkabıyı giyiyor. Nevresimlerinin değişmesinden hiç hoşlanmıyor. “Örneğin sinemaya giderken sorun yaşamıyorum. Ama insanlarla grup içinde kaynaşmakta, aktivite yapmakta zorluk yaşıyorum. İnsanlar nasıl arkadaşlık kurar bilmiyorum. Duygularını anlayamıyorum” diyor. Başar yine de kendini aşmayı başardı. Kendi deyimiyle “beyninin içindeki negatif duyguları” durdurmak için antidepresan kullanıyor. Üniversitede çok zorlanarak kazandığı alışkanlıkla şimdi toplulukların karşısında sunumlar yapıyor.

ORGANİZATÖR GİBİ ÇALIŞIYOR

Bu kadar zor iletişim kuran biri nasıl oluyor da seyahatler, toplantılar organize ediyor? Son ziyaretinde THY’den sponsorluk almış mesela. “Herşeyi bilgisayar başında hallediyorum. Bilgisayarla iletişimde güçlük çekmiyorum. Sponsorluk ayarlıyorum. Daha fazla sponsor bulsam, konuşma yapmaya daha sık gelirim. 21 boyunca evden okula, okuldan eve gittim. Hayatı hiç görmedim. Böyle aktiviteler yaparak insanlarla tanışıyorum. Otizmi nasıl yaşadığımı anlatmak istiyorum. Otizm her zaman zihinsel sorunlarla birlikte görülmüyor. Benim gibi bir grup otistik de var. Ama çoğu kendilerini gizliyor” diyor.