Bekir Coşkun: Savaş niye çıkmaz...

Bekir COŞKUN

Zaten savaş çıkacağına kimse inanmıyor...

Ama çok gelişmemiş ülkelerde devlet adamları, içerde işleri berbat ettiklerinde en uygun komşuyla ‘‘kriz’’ çıkartmayı doğrusu çok yararlı bulurlar...

Bu eski bir oyundur...

Saf toplum ‘‘savaş çıkacak’’ diye durgunlaşır...

Kitleler, içerde kızdıkları-eleştirdikleri liderlere umutla bakmaya, onları kurtarıcı gibi görmeye, gerektiğinde onları (giderek sık sık) alkışlamaya başlarlar...

Bir gün önce ‘‘Memleketi batırdı’’ denilen devlet adamları, birdenbire ‘‘Memleketi kurtaracak adam’’ oluverirler...

Aslında onlar da bir-iki gün sonra ‘‘kriz’’ olduğuna inanmaya başlarlar ve burunları kızarır...

Ben kızarmış devlet adamı burnu gördüğümde anlarım...

Durup dururken ‘‘Altın harflerle yazılmış şanlı tarihten’’ söz etmeye koyulurlar...

Toplum; küfretmeye başlamışken, onları alkışlar...

*

Bizim partnerimiz Yunanistan idi...

İçerde işleri berbat mı ettiler, Yunanistan ile o gün ‘‘Sular ısınır’’dı...

Ve gazetelerde ısınmış su manşetleri:

‘‘Ege'de sular ısınıyor...’’

‘‘Ege ısındı...’’

‘‘Ege kaynıyor...’’

Ege, aptes suyu çaydanlığı gibi ısınıp ısınıp soğudu...

Şimdi İran'ın yaptığı da bu... İçerde az-çok uygarlık isteyen öğrencilerle başı derde giren, öte yandan yakında yapılacak genel seçimi kaybetme korkusuna kapılan mollalar savaş çığlıkları atıyorlar...

Zaten bizimkiler bu numarayı biliyorlar...

*

Doğrusunu isterseniz bizimkilerin de çok işine yaradı bu...

Çalışanlar sokaklarda... Tahkim yasası ile ülkenin kalanını da sermayeye peşkeş çekme aşamasındalar...

Kara para yasalaşıyor...

Hırsızı-uğursuz kazanıyor...

Bu aşamada halkımızın oturup ‘‘Acaba savaş çıkar mı?’’ kaygısına düşmesinden daha yararlı ne olabilir?.. Ya da akşamları televizyonlara bakıp bakıp işleri berbat edenleri birer kahraman gibi görmesinden daha faydalı?..

Kısacası; savaş-mavaş çıkmaz...

Bu bir oyun...

O kadar...