Bazen özgür Avrupalı kadınlara imreniyorum

Merhaba Güzin Ablacığım, 30 yaşında üç kız çocuk annesi evli bir kadınım. Avrupa’nın özgür ülkelerinden birinde yaşıyorum ama ben hiç de özgür değilim. Okumanın yaşı yoktur diyerek kendimi geliştirmek için okula gidiyorum. Ben görücü usulü ile evlendirildim. Nişanlı iken istemediğimi ailem biliyordu ama, bizim oralarda nişanlısından ayrılmış kızı bile iyi saymazlar. Ailem simdi çok pişman ama iş işten geçti. 14 senedir evliyiz, çok şiddetli kavgalarımız oldu ve olmakta. Hani hep denir ya evlilikte saygı, sevgi diye... Sanırım bizde bunlar tükenmek üzere. Ama hala bir arada olduğumuza göre, bitmeyen bir şeyler var belki de. Ya da ikimiz de çocuklarımızı düşünüyoruz. Psikolojilerinin bozulmasından, çıkacak sorunlardan etkilenmelerinden çok korkuyorum. Bir yandan da, dul bir kadına toplumumuzun bakış açısını biliyorum. Keşke bizim toplumumuzda boşanmak, evlenmek kadar normal görülse, çünkü bazı değerler bittiğinde, evlikleri yürütmek gerçekten çok zor. Hayatımın geri kalanını erkeksiz geçirebilecek miyim? Çocuklarım kız çocuğu! Eşimin ailesinden tepki göreceğimi biliyorum. Karar vermek o kadar güç ki! Avrupalı kadınlara özeniyorum, özgürler. Bizim de geri kalmış adetlerimiz yıkılsın artık. Kendi kararlarımı kendim verebilmek isterdim. RUMUZ: NEDEN ÖZGÜR DEĞİLİM Kızım sorununu çok bilinçli olarak dile getirmiş ve kendin değerlendirip, cevaplandırmışsın. Gerçekten de aileler zorla evlendirdikleri çocuklarına ne büyük kötülük yaptıklarının bilincinde olsalardı, belki de bu kadar çok mutsuzluk yaşanmazdı. Yine de ‘Evliliğimizde her şeye rağmen bitmeyen bir şeyler var’ diyerek beni çelişkiye düşürdün. Sanki eşini seviyor gibisin. Bana kalırsa çocuklar biraz da bahane... Ama eşinden beklediklerini bulamamanın sıkıntısını yaşıyorsun. Çocuklar için üzülme, mutsuz ve huzursuz bir ortamda yaşamaktansa, belki de ayrılmanızı tercih ederlerdi. Sonuçta çok gençsin, hayatını yeniden kurman pekala mümkün. Dediğin gibi evlenmek ne kadar doğalsa, geçinemeyince boşanmak da o kadar normaldir. Elbette bu anlayışta insanlar da var! Tekrar evlenip, hayatını kurduğunda, hiç kimse sana sorun yaratamaz. Ama bir düşün bakalım, gerçekten boşanmak istiyor musun? Eşinin düzelmesi mümkün değil mi, onunla yakınlaşmayı deneyemez misin?Almanya’da kız kardeşime uygun eş bulamadıkAslında size yazmak istemezdim ama bir yardım ya da bir fikir alabilirsem çok memnun kalacağım. Kız kardeşim 25 yaşında, dürüst, anlayışlı ve çok iyi niyetli bir genç kız. Onunla çok iyi anlaşırız, ablası olduğum halde, bana çok yardımcı oluyor. Onun yalnızlığına üzülüyorum ama, elimden bir şey gelmiyor. Elbette o da çok isterdi tanışıp, severek, anlaşabileceği birisiyle, evlenmeyi, ama maalesef çevremiz çok geniş değil. O da işten eve, evden işe gidip geliyor. Çok isterdi hayatına dürüst bir erkeğin girmesini, ama sanki nasibi yok, ya da erkekler azalmış dünyada! Bize nasıl bir yardımda bulunabilirsiniz.e-mail: aynur_uygun@yahoo.deSevgili okurum, kız kardeşinizle evlenmek isteyebilecek, dürüst ve aklı başında bir genç bulunabilir elbette. Ancak asla yalnızca mektuplaşarak, ya da hiç tanımadan evlenmesine taraftar değilim. İyilik yapalım derken, kızcağızın mutsuzluğuna neden olmak istemem ben de! Sizin mail adresinizi veriyorum ki, önce siz ilgilenin gelen başvurularla, bir araştırın bakalım.Çocukken tecavüze uğradım yapanlar rahatça dolaşıyorSevgili Güzin anne her gün, ilk işim sabah erkenden gazetemi alıp senin o güzel köşeni okumak oluyor. 19 yaşına girmek üzereyim. Nişanlıyım, yakında evleneceğim. Evleneceğim insan da, ailesi de çok mükemmel, çağdaş insanlar. Onunla bir ömür mutlu olabilirim. Ama mutsuzum, çünkü derdim ilk gece! 5 ya da 6 yaşlarındayken tecavüze uğradım. Kimseye bir şey diyemedim. Yoksa korkunç şeyler olurdu. Lütfen söyler misin, o yaşta tecavüze uğrayınca kızlık bozulur mu? Mutluluğum buna bağlı. Doğru olmadığını bilmiyorum ama tek çarem kızlığım bozulmuşsa yaptırmak istiyorum. Ben İstanbul’da oturuyorum. Köşenden annelere, babalara ve toplumumuza seslenmek istiyorum. Küçücük bir çocukken, 5- 6 yaşlarındayken, tecavüze uğradım. Bunu yapanlar rahatça dolaşıyor. Ben ise üzüntü içindeyim. Kız çıkmayınca sanki suçluymuşuz gibi toplumdan, aileden dışlanan, hatta öldürülen biz oluyoruz. Benim gibilerin ne günahı var? Neden bizi çaresizliğe itiyorsunuz?RUMUZ: SORMA HALİMÇok haklısın kızım, ne yazık ki böyle sapık insanlar işte senin gibi ailesinden korktuğu, kimseye bir şey söyleyemediği için rahatça aramızda dolaşabiliyor. Yargı önüne çıkarılamıyor. Suçlanan da, o zarar gören kızcağız oluyor maalesef. Ancak, bu durumu bir doktora anlatırsan, sanırım sana yardımcı olabilir. Başından geçen bu korkunç olay sonunda eğer gerçekten kızlığın bozulmuşsa, sana kaza sonucu bekaretinin bozulduğuyla ilgili bir rapor verilebilir. Hem belki de boş yere korkuyorsun. O yaşta ne bileceksin, belki bir şey olmamıştır.