Baraja dikkat

Ve oynanan futbolu da beğendik. Teknik adam olarak Fatih Terim, öyle bir maç sonrasında kadroyu değiştirmemesinde haklıydı. Ama Arnavutluk maçına geldiğimizde bu bölümde Milli Takımımız ‘Zincire vurulmuş mahkum’ gibiydi. Almanya maçında atılan şutların, verkaçların hiç biri yoktu.

Orta sahada Selçuk ve Hüseyin, istenilen topları kazanamadı. Defanstan gelen toplar, bir türlü oyun kurgusuna dönüşemedi. Yıldıray, defansın arasına sıkışıp kaldı. Halil, pozisyon bulamadı. Özetlersek, ıstıraplı geçen bir bölüm izledik. Öyle bir şeye şahit olduk ki önümde maçı izleyen Türk seyircileri bile ‘Milli Takım buraya antrenmana mı geldi’ diyerek sitem ettiler.

Aksaklıklar düzelince

Bölüm 2: Terim, aksayan bölümleri hemen gördü. Emre ve Nihat’ı oyuna alınca, ilk bölümde gördüğümüz eksik milli takımımız rakip alana yerleşti. Bu arada tabii Selçuk ve Hüseyin’de rahatlamış oldu. Kazanma duygusu bir anda beyinlere işledi. 1. Bölüm de rakip alana gidemeyen Milli Takımımız Arnavutluk’u abluka altına aldı. Hele hele Halil öyle bir pozisyon yakaladı ki topa sert vurup fileyi sarsacam dedi ama top tribünlere gitti. Milli Takım hakikaten oyun içinde rahatlamıştı. Top hep bizdeydi. Kanatlar çalışmaya başladı. Rakip alana daha rahat girişimiz Arnavutluk’u dalgalandırdı. Bize gereken bir tek gol idi. Onu da ilk bölümün en iyi oyuncusu olan Tümer, ummadığı ayağıyla yaptı. Sağ ayağıyla vurdu tam vurdu. Bu çok güzel bir olaydı. Bu golden sonra Nihat’ın pozisyonunda ikinciyi denedik, olmadı. Ondan sonra dakikalar geçmek bilmedi. Ama Emre gibi ustalar ayağa top oynayıp oyunu yavaşlatmayı bildiler. Buraya kadar her şey çok güzeldi.

Fatih Terim, bir yerde sözünü tuttu. Ve barajı yakaladı. Şimdi bütün hazırlıklarımızı iyi yapıp, bize çıkacak rakibi iyi etüt etmemiz gerekir. Fatih Terim ve kadrosu bunu yapabilecek güçte. Biz buraya kadar geldiysek Almanya’ya gitmemiz engellenemez. Bana göre Arnavutluk maçı zaman zaman yanlış sinyal verdi ama bunun baraj maçına sarkacağını sanmıyorum. Bütün ekibi tekrar kutluyorum.