Ayşe'nin gözlüğü

İlk sevgiliBuyrun işte, bir de böyle bir şey var hayatta.Di mi, ama..‘‘İlk sevgili’’si olmamış biri, olamaz ki hayatta!En çarpıcısı insanın ilk sevgilisinin şu anda karısı veya kocası olması.Bütün bir hayatı aynı adamla, kadınla yaşaması. Yani ‘‘ilk’’in ‘‘son'' olarak kalması.Bu duyguyu henüz bilmiyorum.Evet, ‘‘henüz’’ zaman zarfını kullanarak, kesinlikle dalga geçiyorum!Sizinle değil, kendimle.Ama zaten öyle di mi...Herkesin ilki de, sonu da (ve tabii dalgası da) kendine!***Başımda iki bela.Biri yeni alacağım araba...İşten borç alınan para...Nasıl ödenecek acaba?Diğeri mayısın beşindeki dava...Kafam dağınık, yazmayı düşündüğüm konu daha da dağınık.İlk sevgiliyle yıllar sonra ilk karşılaşma...Dünya küçüktür.İlk sevgili, beklendik ya da beklenmedik bir yerde çıkar karşınızaaaa...***Demek istediğim o ki, insanın kafası karışık olsa da, olmasa da (uysa da uymasa da) herkesin başına gelir.Küt diye bir yerde, insan ilk sevgilisiyle karşılaşıverir.O zaman ne olur?Bir an düşündüm ve gördüm ki aslında herkes için farklı olur.Ama üç ana grupta toplamak mümkün:a) Keşke görmeseydim'cilerb) Kesinlikle görmeyeceğim'cilerc) Ne güzel onu yine gördümcü'ler***Birincilerin içi akar, ilk sevgililerini gördüklerinde.Ama bir taraftan da, birlikteyken yaşadıklarını düşünmeden edemezler. İyi şeyleri değil mutsuz sonu hatırlamayı tercih ederler.Bu grup genellikle mazoşist olur.İlk anın büyüsü geçer geçmez, ilk sevgilileriyle karşılaştıkları için pişman olurlar. Ve o pişmanlıkla bir güzel kendi canlarını acıtırlar ve anlayacağınız üzere, derhal olay mahalini terk ederler.***İkinciler kararlıdırlar. Onlar karşılaşsalar bile asla ilk sevgilileriyle görüşmezler. Görüşmeyi reddederler. Aslında onlar kişisel geçmişlerini reddederler.Bütün bağları koparırlar...Bitmemiş hesapları vardır.Ve asla bitmez.Artık masadan kalkmışlardır ama hesap ödenmemiştir.Masadaki yemekler tamamen tüketilmediği için aralarında hesap eksik kalmıştır. Her şey dondurulmuş vaziyette, nerede nasıl bırakıldıysa hala öyle durmaktadır.O yüzden ‘‘Asla’’ derler.Çünkü yeniden görüşmenin bedeli, eski hesap üzerine ekleneceği için, onlar için çok pahalı olabilir.***Üçüncüler Allahlıklar...Yani ‘‘Ne güzel onu yine gördümcü’’ler...Çok sevinirler.Manyak mıdırlar, nedirler.Gerçekten onunla karşılaştıkları için mutluluk duyarlar.Kendilerine bir pay da çıkarırlar...Ne kadar da bana uygunmuş...Ne iyi etmişim de ona aşık olmuşum diye düşünürler.Cır cır konuşurlar.Sanki on yıl değil de, on saat ayrı kalmış gibi, bıraktıkları yerden devam ederler.Ama gecenin sonunda (hayat başka bir yerdedir) kalkar giderler.Tak sepeti koluna...Herkes kendi yoluna...***Bu yazıyı neden yazdığımı ve benim hangi gruba girdiğimi anladınız sanırım.