Aşk karın doyuruyor

Geçtiğimiz günlerde genç bir hanım size “Aşk karın doyurmaz” diye yazmıştı. Ben de size bunun aksini anlatmak istedim.

Haberin Devamı

Merhaba Güzin Abla, ben 26 yaşındayım. Eşimle evliliğimizin 5’inci ayını doldurmak üzereyiz.
Özel sektörde işinde başarılı iki yetişkin bireyiz.
Düğünden sonra bir sürü borcumuz oldu.
Borçlarımızı beraber ödedik. Kazandığımız neredeyse evin masrafı ve borçlara gidiyordu, yine de mutlu olmayı biliyorduk.
Her hafta sonu sinemaya gidemedik belki ama arada gittik. Evde sinema keyfi yapmayı denedik. Mesela evde birlikte kitap okuma günleri yaptık, ayda bir dışarıda kahvaltı yaptık, beraberce hazırladık pazar kahvaltımızı, ama hiçbir zaman paramız yok, diye mutsuz olmadık.
Parasız hayatımızda beraber olmanın keyfini doyasıya yaşadık, yaşıyoruz. Düğünden kalan borçları hemen hemen ödedik. Kiradaydık, hesaplı bir ev bulduk, taksitle satın aldık.
Şu an o kadar borcumuz var ki. Ama “Geleceğimiz için, doğacak çocuklarımızın rahatı için bu borçların altına girmek zorundayız” dedik.
Birbirimize destek oluyoruz. Sadece şu sıkışık dönemde idare edebilmeyi biliyoruz. Belki daha çok erken diyebilirsiniz.
Ama bizim evlilik öncemiz de var; birbirimizi iyi tanıyoruz.
Cicim ayları geçince de bu böyle olacak, çünkü biz nerelerden nerelere geldik. Hep dayanışma içinde ve destekçiydik birbirimize...
Aşk karın doyuruyor Güzin Abla, hem de öyle bir doyuruyor ki... Ben, bana değer veren, bir dediğimi iki etmemek için canını dişine takan, bana tapan bir adamla beraberim. Ben onunla bir tas çorba içer, karnımı doyururum ama onda bulduğum huzuru parayla satın alamam; buna paranın gücü yetmez, ancak aşkın gücü yeter.
Rumuz: Kadın İsterse

Haberin Devamı

Seni çok iyi anlıyorum kızım. Her ne kadar o mektubun sahibi günümüzde bazı gençlerin düşüncelerini, duygularını anlatmaya çalışmış olsa da, bu satırlar oldukça rahatsız ediciydi.
Senin bir tas çorbayla karnını doyurduğun ama onda bulduğun huzuru ve mutluluğu parayla satın alamayacağını söylemen, gerçekten çok etkileyici.
Ancak kızım, evliliğinizin henüz çok başlarındasınız. 5 ay hiçbir şey değil.
Bu sıkıntılar, bu fedakarlıklar, bu sorunlar 10 yıl daha sürerse, bilmem bu 10 yıl sonunda aynı duyguları taşıyabilecek misin?
Geleceğinizi kurmak için para biriktirmenizi, evinizi almanızı takdirle karşılıyorum.
Yıllar geçip de insan geriye dönüp baktığında, “ne yaşadım, nasıl yaşadım, bunca şeye değdi mi” dememeli.
Karşılıklı sevgi ve saygınız sonsuza kadar sürer dilerim.

Yazarın Tüm Yazıları