Sevgilisi tecavüz etti Ayşe’nin hayatı karardı
Güncelleme Tarihi:
Tuba KARAHAN/A.A.
Oluşturulma Tarihi: Aralık 14, 2010 00:00
EŞİNİN şiddetinden, tanıdığı, tanımadığı insanların tecavüzünden ya da ağabeyinin hatta babasının istismarından kaçan kadınlar, yaşama tutunmak için konukevlerine sığınıyor. Tıpkı, erkek arkadaşı tarafından tecavüze uğrayan Ayşe gibi.
Dört yıldır tanıdığı erkek arkadaşının tecavüzüyle hayallerini kaybettiğinde henüz 22 yaşındaydı Ayşe. Hiç kimseye anlatamadı tecavüze uğradığını. Üniversite sınavına girdi ve İstanbul’da bir üniversitenin konservatuvarını kazandı... Keman öğretmeni ya da ses sanatçısı olmak istiyordu. Taa ki hamile olduğunu öğreninceye kadar. Karaciğer yağlanması nedeniyle kullandığı ilaçlardan altı ay boyunca anlamamıştı hamileliğini.
Erkek arkadaşı bebeği aldırmasını istemesine karşın bunu kabul etmeyen Ayşe ailesine yaşadıklarını anlattı. Babasının sınırsız desteğini gören Ayşe, “Babam, erkek arkadaşıma dava da açtı ama o kaçtı. Bulamadık. Zaten bebeği de istemiyor” dedi. Ayşe, akrabalarının duymaması için hamileliğinin son üç ayını ailesinden uzakta, kendisi gibi şiddet mağduru kadınlarla sığınmaevinde geçirmek zorunda kaldı.
Evlatlık verecek
Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu’na bağlı kadın sığınmaevinde kalan Ayşe’in bir ablası bir de kız kardeşi var. Babasının açtığı kucakla sıcaklık bulan Ayşe, artık babasının yanında yaşamaya başlıyor ve “Babam hem arkadaşım hem annem hem de sırdaşım oldu” diyor.
“Ben üzülecek, utanılacak kötü bir şey yapmadım. O yüzden alnım açık ama bu olaylar yüzünden psikolojim alt üst oldu. Hayallerim suya düştü” sözleriyle yaşadıklarının yarattığı tahribatı anlatan Ayşe, doğumundan sonra sadece 40 gün bebeğini koklayabilecek. Ayşe, daha sonra mahkeme kararı ve SHÇEK aracılığıyla bebeğini evlatlık vermek istiyor ona güzel bir hayat verememekten korktuğu için...
Erkek arkadaşı bebeği aldırmasını istemesine karşın bunu kabul etmeyen Ayşe ailesine yaşadıklarını anlattı. Babasının sınırsız desteğini gören Ayşe, “Babam, erkek arkadaşıma dava da açtı ama o kaçtı. Bulamadık. Zaten bebeği de istemiyor” dedi. Ayşe, akrabalarının duymaması için hamileliğinin son üç ayını ailesinden uzakta, kendisi gibi şiddet mağduru kadınlarla sığınmaevinde geçirmek zorunda kaldı.
Evlatlık verecek
Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu’na bağlı kadın sığınmaevinde kalan Ayşe’in bir ablası bir de kız kardeşi var. Babasının açtığı kucakla sıcaklık bulan Ayşe, artık babasının yanında yaşamaya başlıyor ve “Babam hem arkadaşım hem annem hem de sırdaşım oldu” diyor.
“Ben üzülecek, utanılacak kötü bir şey yapmadım. O yüzden alnım açık ama bu olaylar yüzünden psikolojim alt üst oldu. Hayallerim suya düştü” sözleriyle yaşadıklarının yarattığı tahribatı anlatan Ayşe, doğumundan sonra sadece 40 gün bebeğini koklayabilecek. Ayşe, daha sonra mahkeme kararı ve SHÇEK aracılığıyla bebeğini evlatlık vermek istiyor ona güzel bir hayat verememekten korktuğu için...