Aniden bir Çekleşme isteği geldi

Yeni bir hadise değil.

Parti şu anda aktif olmayabilir bile.

Umurumda değil. Böyle bir partinin kurulması ve oy alması benim için yeterli referanstır.

* * *

Çekler yine gündemde.

Bu kez Eurovision Şarkı Yarışması’na katılmama kararı almışlar.

Türkiye de bir ara “Alın orkestra şefinizi, verin şarkılarımızı... Küs işte örovizyon!” süreci yaşamıştı.

Umarım Çek Cumhuriyeti daha kararlı çıkar ve bu kararın arkasında durur.

Katılmama kararının alınmasında başrolü Çek halkı oynadığı için umutluyum.

Çek halkının tavrı “Abicim Çekler ilgilenmiyor, sevmiyor, umursamıyor. Dvorak Ruhu ile karşı çıkıyor!” şeklinde özetlenebilir.

Durup dururken Eurovision’a abanmak manasız kaçabilir.

Fakat burada bir milletin çelik iradesine yaslanıp makûs talihinin kaşını açmasından söz ediyoruz hanımlar beyler!

* * *

Geçmişte “kıromanje” algılanan bazı şeyler zaman içinde “kitsch” bir kırılma/dönüşüm yaşayarak serinkanlı bir havaya bürünebiliyor.

Mesela Modern Talking.

1980’lerde çok affedersiniz kıroluğun açık ara önde gideniydi: Bradır Luvi, Luvi, Luvi!

Hay bin tombul, zımbalı kotlu, sinsi kunduz!

2000’lerde gençlik hatırasının peşinde kulüpleri dolduran ‘genç irisi’ kitleler için Modern Talking “Ah-ha-hay gençliğimiz!” müziğine dönüştü.

* * *

Eurovision ise bu kırılmayı bile gerçekleştiremedi.

Sadık, inanmış ve davasına sahip çıkan bir Eurovision hayran kitlesi var.

İyi lobi faaliyeti yürütebiliyorlar.

Yarışmaya sahip çıkmalarını sevimli bulduğumu da kabul ediyorum.

Fakat bu empati/sempati yumağı bile Eurovision’a gıcık olmama engel teşkil etmiyor.

* **

O zaman durup küçük bir hayal için hesap yapabilirim.

Kafka ve Nedved gibi birbirinden bağımsız alanlarda şöhret olan iki Çek’e hayranlık beslerim.

Eva Herzigova’nın bir insan olamayacağına, laboratuar ortamında elde edilebileceğine inanarak gençliğimi harcadım!

Çek birası bir numaradır.

Yani kendimi Çekleştirmem fazla zahmet gerektirmeyecek gibi duruyor.

* * *

Muhabbetin bundan sonrası sıkıcı olur.

Toplu halde yurtdışı seyahatine çıkmış Türk turist ekiplerinin rehber bayıltan klasik bir sorusu vardır.

Havaalanından otele giderken hemencecik sorulur:

“Güzelmiş bu Münih yav, yaşanır burada. Kaç yuğro ev kiraları?..”

Bu sorunun bir ileri modeli de “Hiç kuruyemişçi görmedim ben gezerken. Bir tane açsan güzel para yaparsın ha...” şeklinde gelir.

Tavsiyem hemen oradan fıymanızdır...

Velhasılkelam “Ben bu Örovizyon’u dışlamış Çekya’da yaşarım arkadaş!” diyerek konuyu o platforma taşımayayım.

Ya ne yapayım?

Çek halkının Örovizyonsuz Hava Sahası uygulamasını yürekten desteklediğimi belirtir, iyi pazarlar diler, Hürriyet’in -sizden seksi olmasınlar- birbirinden seksi diğer yazarlarını da okumanızı öneririm.