“Bisiklet”in “Yaz Halleri...”

“...Uçar, uçar gibi kumlar, çemenler üstünde

Geçen şu tâze kadın bu numûne-i hevesât

Ayaklarında kanadlarla sanki aşk u hayat

Uçar, uçar gibi kumlar, çemenler üstünde

Meşâm-ı rûha emel lezzetinde neşrediyor

Ten-i rakîki bahârın esir-i nükhetini

Şitabı titreterek sîne-i tarâvetini

Pırıl pırıl uçuyor, tuttasıl uçup gidiyor.

Uçup uçup gidiyor; sonra pür-gurûr ü garâm

Zemine resm ile bir nazlı hatt-ı istifhâm:

“Güzel değil mi şu hâlim, bakın” diyor... Parlak,

Güzel evet bu revişler, güzel bu câzibeler,

Güzel; fakat bu tehâlük nedir, değilse eğer

Hâyatı birkaç adım fazla koşturup yormak?”

Sunay Akın’ın, “Babanız neden bisikleti sevmezdi ?” sorusuna,

“Benim babam Türk politikacısı, Türk Politikacısı dik durmayı sever”

yanıtını verdiğini öğrendiğimiz Can Yücel ise,

bir şiirinde : ‘Aşk bir velosipettir.’ der.

İnanmayacaksınız ama, buraya sığdıramayacağım kadar çok

Bisiklet şiiri yazılmış. “Kırmızısı, pembesi..”

Bütün bunların içinde malûm, Aydan Çelik’in “Manifesto”su ayrıcalıklıdır.

Dileyen tamamını bulabilir. Bir bölümü ile bitirelim yazıyı...

“...Eşitliktir: Bazen o sizi taşır, bazen siz onu.

Özgürlüktür: Ferman padişahın, dağlar bizimdir.

Kardeşliktir: Bir ağaç gibi tek ve hür öte yandan

Tevazudur: Estağfurullah beri yandan.

Sükunettir: Ne der filozof: Gürültü zekâ ile ters orantılı.

Rüyadır: 3 yaşında başlar, hayat boyu sürer.

Hayal Gücüdür: Durduğunda devrilir.

Dengedir: Statükoyla ilgisiz.

Şeytan Arabasıdır: İtaat mı? O da kim?

Ütopyadır: Ayaklar hep havada.

Rozinantedir: Don Kişot 'un altında olsaydı değirmenler bizim olurdu.

Köroğludur: Otomobil icat olur mertlik bozulur.

Bir lokma bir hırkadır: Derviş soyundan....”

Yaz geldi...

Gün geçmiyor ki, sosyal medyada,

(benim yaşımdaki arkadaşlarım dahil...) bisiklet turlarından

haber, fotoğraf ya da video paylaşılmasın...

Biz de “meraklısı” için, küçük bir “bisiklet turu” yapmış olalım bugün köşemizde.

Belki “İzmir’in bir bisiklet kenti olma potansiyeli”ni “azcık daha dürtmüş oluruz...