Ağlıyorum
Güncelleme Tarihi:
Bugün kimseler dokunmasın bana. Bırakın beni Basri'm için, hem de kana kana ağlayım.
Boşuna akmıyor gözyaşlarım. Önce Fenerbahçemin, daha sonra ay-yıldızlı Milli takımımın gelmiş geçmiş ilk 11'inin rakipsiz solbeki Mehmetçik Basri Dirimlili için ağlıyorum. 40 yıllık kardeşten de öte arkadaşımdı. Aramızda bir gün için ne kırılmak, ne darılmak, ne de kalp kırmak yoktu. Kalp kırmayı bir yana bırakın sevenlerine bir an için ‘‘sen’’ demedi Basri.
Demedi, bir terbiye abidesi, bir aslan parçası, bir delikanlılar delikanlısı, bir gönüller fatihi, bir beyefendiler beyefendisi idi. Milyonlar hayrandı Basri'ye.
Ne güzel yaşayıp gidiyorduk. Acı haberi bir çığ, bir bomba gibi düştü içimize. İnanamadık, ‘‘Hayır, Basri ölmez, ölemez’’ dedik.
Ama kader bu. Emir yüksek yerdendi. Seni er veya geç aramızdan ayırdı. Ama kalbimizden asla Basri'cim.
Toptan koptuktan sonra hiç mutlu olmadın. Bir gün için kahkaha ile gülmedin. Sevincini, hüznünü hep içine attın. Sanki şöhretinin bedelini ödedin.
Cenazende bulunmanı çok isterdim Basri. Yalnız Fenerlisi değil, spor dünyamızın G.Saraylısı, Beşiktaşlısı, Vefalısı, İstanbulsporlusu, Trabzonlusu, Vanlısı, Edirneli ve Karslısı milyonlarca Türk'ün temsilcisi olarak senin yanındaydık Basri. Ölüm kıskanılır mı? Ben senin ölümünü kıskandım Basri. Ruhun şad, makamın cennet olsun. Büyük Fenerbahçeli Basri'm benim.