Acun’a neden şaşiriyoruz?

Cumartesi “Acun da aldatti. Karisi boşanma davasi açiyor” haberi patladi. Akşam -bu ara biraz gündem sikintisi çektiğimizden olsa gerek- Acun, sevgilisi, karisi, parasi bizim biralara meze oldu. �
Hayatta hiçbir şeyin onu şaşirtmadiğini siklikla tekrarlayan bir arkadaş “Herkesten beklerdim, Acun’dan beklemezdim” dedi.
Bense tam da Acun’dan beklerdim.
Hiç o klasik söyleme girmiyorum... “Parayi buldu, ünlü oldu, kadini kizi keşfetti” klişesine...
Tam da Acun’dan beklerdim dememin nedeni şu... Bu adam yillardir gözümüzün önünde bir erkek çocuğuna has ne tür şimariklik varsa yapti. Bunu mu yapmayacakti?
Dünyanin dört bir yanini dolaşip çat pat İngilizce’siyle genç kizlarla tatli tatli konuşma(ya çalişma)sindan tutun da...
Dünya Kupasi maçlarini izlemek üzere görevlendirildiği Fransa’dan değil de evinin oturma odasindan yalandan yayina bağlanmasina kadar... (Bir kere bu mesleki bir ayipti.)
Ama işte Acun sempatikti, “aileden biri gibi” dedikleri televizyon şahsiyetlerindendi, ne yapsa olurdu, üzerine otururdu.
Hoş görülen, temiz yüzlü erkek çocuğu...
?eytan tüyü var dediklerimizden...
Ne yapsa kizamadiklarimizdan...
Kredisi hiç tükenmeyenlerden...�
Gelin görün ki herkesin, hepimizin başina gelen şey onun da başina geliyor.
Herkesin yediği haltlari o da yiyor.
50 milyonun mu var, 50 liran mi var, fark etmiyor.
Gazetelerin üçüncü sayfalarinda gördüğümüz, kocasi kahvedeyken sevgilisini kapidan içeri alan, bacadan kovan köylü kadinlara şaşirmiyoruz da...
Acun’a neden şaşiriyoruz, anlamadim.

Kadin servetin yarisini almali mi?

Karisi Acun’un 50 milyon TL’lik servetinin yarisini istiyormuş. Yani 25 milyon TL...
Kanuna göre ortada bir sözleşme yoksa evlilik süresince edinilen tüm mallar yari yariya ortak olarak kabul ediliyor.
Yani şu durumda o 25 milyon Acun’un karisina ait.
Kimileri, yillardir çaliş çabala kazandiği 50 milyonun yarisi, bir de üstüne 30 bin TL aylik nafaka isteyen karisinin Acun’dan haksiz kazanç sağlamaya çaliştiğini söyleyebilir. “O paranin yarisini gerçekten hak ediyor mu?” diye sorabilir.
Ama işte hukuk herkese adalet getirmiyor. Bu düzenleme servet avcilarinin da işine yarayabiliyor.
E her kadin elinde bir çantasi, kapiyi çarpip gitmez.
Ama bu ülkede birçok kadin gitmiyor değil, gidemiyor.
Adam kadini boşarsa tamam da, kadin adami boşamaya kalktiğinda nafaka işi sakata giriyor.
Adam metres yapiyor, dövüyor, sövüyor ama hakim karşisinda “Ben halimden memnunum” diyor.
Ki nafaka almakla da iş bitmiyor. Birçoklari nafakayi ödemiyor, aksatiyor.
Küçük yaşlarda evlendirilmiş, eğitimi veya mesleği olmayan ya da kocasi tarafindan çalişmasina izin verilmemiş kadinlara yariyor bu yasa. Çünkü itilip kakilan kadinin boşanmasini kolaylaştiriyor.
Varsin arada birkaç servet veya intikam meraklisi nemalansin, ne çikar...

Çöp torbasinin logolusu

Hafta sonu ARTER’de açilan “İkinci Sergi”de Louis Vuitton logolu kocaman bir çöp torbasi var. Her gün çöpten ayikladiklari kağitlari geri dönüşüme kazandirarak geçimini sağlamaya çalişan toplayicilarin arabalarindan. Ama LV logolu... Volkan Arslan’in “Geri Dönüşüm” adli işi bu. Sanatçi eseriyle markalara yer verdikçe kurumsallaşan sanat anlayişini tartişmaya açiyormuş.
Peki mesela Louis Vuitton ciddi ciddi çöp arabasi yapar mi?
Çöpçülerden para kazanamayacaği için ihtimal yok.
?u kapimizin önüne koyduğumuz battal boy çöp torbalarindan üretir mi? Bakin o olabilir. Kolunda Louis Vuitton’unu gururla taşiyan bünyeler sokak kapilarinda da logolu çöpleriyle markaya bağliliklarini sergilemek için 2-3 TL’den fazla para ödemeye gönüllü olabilirler çünkü.
Markanin tasarimcisi Marc Jacobs geçtiğimiz yil küçük çapli bir deneme yapti aslinda.  �
Çöp torbasini kaliteli naylondan dikti, bir aski takti, üzerine nal gibi Louis Vuitton yazdi, 1960 dolara satti.
Marc Jacobs dalgasini geçti. Millet de bayila bayila yedi.