Ablam evde terör estiriyor

Elimdeki bıçağa bakarken, yüzündeki korku dolu ifadeyi asla unutamam

Güzin Ablacığım, ben 16 yaşında bir kızım. Evde benden bir yaş büyük olduğu için abla sıfatı kazanmış ama ablalıktan zerre kadar anlamayan bir mahlukla beraber yaşıyorum.
Ağır bir söz kullandım, biliyorum. Ama nedeni var. Sürekli kavga ediyoruz. Hani büyük kardeşle küçük kardeş arasındaki geçici kavgalar var ya, onlardan değil bu! Farklı bir şey, tanımlayamıyorum.

ABLAM, ANNEMLE BANA ŞİDDET UYGULUYOR

Abla sıfatlı bu mahluk, ona ne söylesek anında bağırır, küfreder. Eğer diretirsek eli kalkar ve dayağa başlar.
Bir gün bana ve anneme saldırıp bizi dayaktan geçirmeye başladığında, mutfağa koştum ve elime geçen bir bıçağı alıp, üzerine yürüdüm.
Annem beni tutmasa saplar mıydım; bilemiyorum. Fakat üzerine yürüdüğümde gözleri elimdeki bıçakla benim yüzüm arasında gidip gelirken, o korku dolu ifadeyi asla unutamam. Hayatımın en güzel anıydı.
Size bu delice, psikopatça gelebilir ama öyle...

KİŞİLİK BOZUKLUĞU TEŞHİSİ KONDU

Onu, okuldaki sorunları nedeniyle, psikiyatra gönderdik. Psikiyatr, önce psikologla bir görüşme yapıp, gelmesini söyledi. Sorunu sınıfındaki bir çocuk ona bulaşıyormuş, kağıt falan atıyormuş. O çocuk için “Bu insanlık dışı bir şey!” dedi. Bunlar bizim sınıfta da oluyor. Sinirleniyorum ama gülüp geçiyorum.
Psikolog da bunların basit olaylar olduğunu söylemiş. Ve tutamamış kendini gülmüş. Ama alaycı bir tavır olmadığına eminim.
Ablam psikiyatrına gidip, psikologla görüşmesini anlatırken; kadını sevmediğini, kendisini anlamadığını, alay ettiğini ve yine bunların “insanlık dışı şeyler” olduğunu, söylemiş.
Problemimizi çözemiyoruz diye uzman görüşü alalım dedik ama kendisine sunulan hiçbir çözümü kabul etmiyor.
Ona göre deli olan bizleriz. Psikiyatra göre, sorunu kişilik bozukluğu. Fakat biliyorum uzmana aile içinde geçenleri anlatmıyor. Bu sorun kişilik bozukluğundan daha ciddi bence.
Babam ve annem boşandılar. Boşanmalarından önce bu kişi anneme bağırmaya kalkışmazdı, babamdan korkardı. ?imdi babam yok, o iyice delirdi.

EVDE TERÖR ESTİRİYOR

İki sene sonra sınava girecek. ?imdiden sıkı çalışmaya başladı. Evde terör var. Aslında alıştım dayak yemeye, dayağın acısına. Ama onun anneme tavrı beni deli ediyor. Durup dururken gelip anneme bağırmaya başlayınca, ne yazık ki, hiçbir şey yapamıyorum.
Evde iki insanın başka bir insan yüzünden, kısıtlı bir hayat yaşaması adil mi? Hadi bana yaptıklarını ben silebilirim kafamdan, ama bu annemin öz çocuğu? Annem silebilir mi?
Geçen gün anneme “Göreceksin yaşlandığında seni ortalıkta bırakacağım. Nasıl olsa küçük kızından da hayır gelmez!” diye bağırdı. Ben ondan daha düzgün düşünme yeteneğine sahibim. Bana gerizekalı dedikçe kendimi zor tutuyorum. Çünkü annem ona bulaşmamamı söylüyor.
Üniversiteye gittiğimizde ayrı düşeriz, o zaman kurtulurum diye düşünmeye çalışıyorum ama yine de umutsuzum.
 Rumuz: Lütfen Oku