20 yaş büyük sevgilimin beni aldattığını öğrendim

Ben 21 yaşındayım ve 10 aydır süren bir ilişkim var. Erkek arkadaşım 41 yaşında ve onu çok seviyorum. Geçen cuma cep telefonuna baktığımda başka bir kızdan aşk mesajları vardı.

Gördüğümde yaşadığım şoku ve üzüntüyü tahmin edebilirsin. Beş günde tam 4 kilo verdim. Onunla aynı yerde çalışıyorum. Diğer kızla telefonda görüştüm.

Her şeyi anlattı ve erkek arkadaşım da doğruyu söylemek zorunda kaldı. Kızdan da ayrıldı, şahit oldum. Şimdi beni çok sevdiğini, yanlış yaptığını ve onu affetmemi istiyor.

Bense çok kırıldım, onu çok sevmiştim. Bütün ilkleri onunla yaşadım. Bunu hak etmedim. Yeri geldi, dayağını bile yedim. Onu belki affederim ama yaşadıklarım hiç kolay değil.

Düşünsene ablacığım, ona sarılmış, beraber uyumuşlar. O kıza ‘Seni seviyorum’ demiş. Bunları düşündükçe midem bulanıyor. Ama onu çok seviyorum.

Sence ne yapmalıyım? Her şeyi sineye mi çekeyim, yoksa hemen ilişkimi bitireyim mi? Mantık açısından hangisi doğru?

Sana güveniyorum ablacığım. Seni çok seviyorum.

Herkes gibi bana da yardımcı olursan çok sevinirim.

RUMUZ: AŞK

Kızım bilmem sana hissettiklerimi söylesem, üzülür müsün? Ama madem beni dost biliyorsun, dost acı söyler, onu da bilmelisin.

Bir kere bu adam 41 yaşında, senden 20 yaş büyük, hadi bunu bir kenara bırakalım da, bu yaşa kadar kadına kıza doymamış, senin gibi gencecik bir sevgilisi varken, yine başka kızları koynuna almaya meraklı bu adamın durulup, bundan sonra sana sadık kalacağını mı sanıyorsun?

Daha evli değilsiniz ve bunu sana yapıyor. Diyelim ki, evlendiniz, bu adama evlilik sırasında ne kadar güvenebilirsin? Doğrusu ya ben, ‘Erkektir yapar, yapmayan erkek yoktur, yeter ki karda yürüsün, izini belli etmesin’ diye düşünenlerden değilim.

Beraberliğinizde bir sene bile dolmadan sana bunu yaparsa, bilmem bundan sonra ona eskisi gibi güvenebilecek misin?

Bu çok önemli, çünkü bir ilişkide karşılıklı güven olmazsa, artık bu ilişkiden pek hayır gelmez.

Hele şu dayağını bile yedim, katlandım, sözün beni iyiden iyiye çıldırttı. Buna rağmen nasıl hala seviyorum, diyorsun, anlayamıyorum.Kızım fikrimi sordun, ben de söyledim, darılmaca yok!

Sonuçta mantığını kullanabilirsen, bu ilişkiyi bitirirsin. Ama illa da duygularım diyorsan, yapılacak bir şey yok!

Demek ki pek çokları gibi yaşayıp da göreceksin.

Hep çalıştım bu yüzden de kız arkadaşsız kaldım

Sevgili Güzin ablam, benim derdim yalnızlık yüzünden bunalımda olmak. Yakışıklı ve hali vakti yerinde, 30 yaşında bir gencim. Ama hiç kız arkadaşım olmadı, çünkü biraz çekingen sayılırım. Kendimi hep işime adadım, çok çalıştım, bu yüzden de yalnız kaldım. Artık canıma tak dedi. Çareyi sizden yardım dilemede buldum.

Köln kenti ve civarından dürüst bir genç hanımla tanışmama vesile olursanız size ömür boyu minnettar kalabilirim. Çok ümitsiz yazıyorum. Bilmem bana sıra gelecek mi?

E- mail: Almanya yilmaz333@hotmail.de

Oğlum aslında bu gibi konulara çok fazla yer veremiyorum.

Ama belli ki yaşamını belirli bir düzeye getirmek için gerçekten herkesin gezip eğlendiği dönemde, sen kendini çalışmaya adamışsın. Gerçekten ciddi hanımların sana yazacağını düşünmek istiyorum ve mail adresini yayınlıyorum.

Eşimle annem geçinemiyor

Güzin abla ben İngiltere’den yazıyorum size. 25 yaşında bir gencim. Beş sene önce görücü usulü ile evlendim. Bir süre önce, annem ile eşim saçma bir nedenden kavga ettiler. Ben de ikisinin arasında kaldım.

Kendimden çok sevdiğim eşimi, şimdi sevmek gelmiyor içimden. O olaydan sonra kendimi kaybettim. İçki, kadın-kız peşine düştüm.

Eşim önce boşanmak istemişti. Acaba boşansak ikimiz de mutlu olur muyuz? İki erkek çocuğum var; onlara dayanamıyorum. Ne olur abla mutlaka bir yanıt ver; çok zor durumdayım.

RUMUZ: YALNIZLIK

Sevgili oğlum, pek çok çift, sırf kayınvalide-gelin anlaşmazlığı nedeniyle boşanma raddelerine geliyor. Erkek ise işte senin dediğin gibi arada kalıyor ve bu huzursuzluk yüzünden evinden ve eşinden uzaklaşıyor. Aslında anneler bilseler ki, gelinleriyle geçimsizlikleri, oğullarını da yıpratıyor, onun yaşamını da karartıyor, belki bu didişmeden vazgeçerlerdi. Ama böyle olmuyor.

Her iki taraf da sanki aralarında bir rekabet varmışçasına, mücadele edip duruyor.

Oğlum böyle evinden ve eşinden uzaklaşacağına, yuvanı yıkmayı düşüneceğine, iki tarafı da idare etmelisin bence.

Annene çocuklarına ne kadar düşkün olduğunu, eşinden ayrılırsan, ne kadar mutsuz olacağını anlatmaya çalış. Biraz daha anlayışlı ve yumuşak davranmasını söyle.

Eşine ise, yuvanı yıkmak istemediğini, çok mutsuz olduğunu, çocuklarının babasız büyümesine gönlünün razı olamayacağını, ona bağlılığını anlatmalı, böyle bir nedenden boşanmak istemediğini açıklamalısın.

Annene saygı göstermesini ama, idare etmesi gerektiğini belirtebilirsin. Aslında ortalığı yatıştırmak sana düşüyor. Bence bu yüzden yuvanı yıkman yazık olur. Ailene dört elle sarılma zamanın...